Afsluit dijk

Stel je voor, je ligt op bed, lekker en warm. Het ontbijt is net op, ja, ja, in bed, lekker, dat mag op vakantie. Je kijkt op je mobiel naar de buienradar en deze zegt: grauw grijs, nat en heel nat.
De bus zou om kwart over tien gehaald kunnen worden. Dat kan ook om kwart over elf en eigenlijk kan het ook best helemaal niet.
Dekbed over je hoofd trekken en verder slapen, ook dan komt de dag heus om.
Na wat gezeur en geëmmer, vooruit met de geit. Het moet kwart over 10 worden!
De buienkans vergroot zich na 12 uur volgens onze koninklijke weermannen. Hup, hup, hup.
We zetten de auto bij het busstationnetje van Den Oever, de laatste stop voordat we de afsluitdijk op zullen gaan. Dan 10 minuutjes met de bus waar we uitstappen bij de halte waar we gisteren zijn ingestapt. Soms denk je lachend, waar zijn wij nou eigenlijk helemaal mee bezig?!
We wandelen door Hippolytushoef, waar de voorbereidingen voor de Halloween markt in gang is gezet. Ik wist niet dat dit is afgeleid van All Hallows Eve, voor de katholieken Allerheiligen.
Op 2 november herdenken mensen hun doden, dat vind ik wel een waardevol iets. Maar dat Halloween wat men er nu veelal van maakt……. Nee, laat dat maar zitten.
Het is mooi om door de kleine buurtschappen te wandelen. Noordburen, Stroe en Vatrop. Wat staan er mooie huizen met prachtige tuinen. De gehuchtjes verbonden door mooie veldweggetjes en idyllische laantjes. En het blijft aardig droog, zo fijn! Bij Stroe, het oudste dorp van Wieringen, bezoeken we het kerkhof met de Willibroduskapel. Eerst onder de boog door met belangrijke boodschap. En in het kapelletje denken we even aan allen die ons lief en dierbaar zijn nu. En die dat waren en die niet meer hier bij ons op aarde zijn. Ondertussen komt de regen met bakken uit de lucht. Maar wij zitten even droog.
Even later klaart het op dus regencape aan en de Teletubbies lopen verder. Want echt droog, nee dat wordt het niet meer.
Bij Vatrop zien we ineens als we over de dijk lopen de Waddenzee voor ons. Dat zijn van die momenten dat je denkt: ben ik echt van Sluis in Zeeland, met de benenwagen nu aangekomen bij het wad? Ja, echt heus waar.
Het is anderhalf kilometer lopen langs het water en we hebben genoeg te kijken. De groepen scholeksters met de kop in de schouders, staarten uit de wind, die staan te wachten totdat de regen ophoudt. De kleinere steltlopers die keihard lopen te rennen voor heerlijke hapjes in het slik. De pootjes gaan zo snel dat het een heel koddig gezicht is. Snel gaat het snaveltje het slik in en ondertussen rennen ze door. Soms lijkt het even of ze over de kop zullen slaan, maar het gaat altijd goed. De eenden dobberen er rustig tussendoor. Ondertussen halen de zwermen spreeuwen kunstzinnige kapriolen uit in de lucht. Hoe is het mogelijk dat honderden vogels in een juiste orde vliegen en een soort dans met elkaar op lijken te voeren? De kleuren van de zee en de lucht veranderen telkens weer opnieuw, wonderlijk.
Zo veel te zien, te ervaren en te bedenken, ik heb de helft nog niet benoemd.
Ondertussen lopen we met de wind in de rug verder langs de dijk. Het regent hard, de benen zijn inmiddels nat en koud. Nog een paar kilometer te gaan.
In Den Oever bereiken we de haven en even later weer onze auto.
Daar in de auto vind de omkleed sessie plaats. Want droge broeken, sokken en schoenen dat is wel fijn als je de rest van de dag ook nog wat wil. Maar het gaat best en na de lunch moet eerst de airco even aan om de ramen weer schoon te blazen, voordat we op reis kunnen.
We doen nog een rondje Wieringerwerf. Via Medemblik en Andijk naar Enkhuizen. Wat een prachtige plaatsjes. Mooie gebouwen in een bijzondere omgeving. En Enkhuizen, je gelooft het niet, in de zon!
Op het land zien we veel boeren die de kool aan het oogsten zijn. Boerenkool, rode kool en witte kool. Waarom is dat typisch voor hier? Zou het in Drenthe niet gedijen?
Maar een leuk gezicht is het wel. De mannen die de kolen snijden, op een loopband gooien en het zo in een grote wagen wordt verzameld. De mannen vonden het vandaag wat minder leuk denk ik, ze zagen er verkleumd uit.

Voor ons zit nu de herfstvakantie er op. 44 km kustpad afgelegd en we staan nu stil voor de afsluitdijk. Boekje 2 is klaar, boekje 3 moet eerst worden opgehaald.
Uiteraard moet er ook vrije tijd worden gevonden. We gaan het zien waneer dat alles is gelukt.
Voor nu onze afsluiting, net voor de afsluitdijk.