Alléén ongebruikte zakdoeken

Het opbouwschema voor mijn challenge in Spanje is afgelopen week gestart. Vandaag moet er 10 km op de teller komen. Dus tja dan trek je jezelf om 7.00 uit bed op je vrije dag en neem je de bus richting het nieuwe startpunt, oftewel vervolg, van het kustpad. Ik kan al die lieve sponsoren toch niet teleurstellen?!
Dus het aangename met het nuttige vandaag maar weer eens verenigen.

We stappen vlakbij huis om 8.45 op de bus en zijn rond 11.00 in Leens. Onze hoop op een start met koffie wordt ruimschoots beloont. Koffie bij de warme bakker met een broodje en een Gronings likeurtje. Of dit onderdeel van een training mag zijn weet ik niet, kan me ook niets schelen.
Als we het mooie landhuis Verhildersum gepasseerd zijn lopen we een heel aantal km’s langs het Warfhuisterloopdiep. Mooi wandelen langs het water. In Warfhuizen aangekomen gaan we even een blokje om voor, volgens het boekje, een bijzonder punt. De kluis van Onze Lieve Vrouwe van de Besloten tuin. In de kerk een bijzonder Maria beeld; de bedroefde moeder, die veel pelgrims naar zich trekt. Het is de enige kluis (woning van een kluizenaar) in Nederland waar nog een kluizenaar (priester) woont.
Nou we beleven het! Voordat je naar binnen gaat veel aanbevelingen wat wel en niet mag. We mogen ook zeker niet praten en moeten met gepaste eerbied de kerk betreden. Je kunt er bidden, biechten en een zakdoek aanbieden. Waarvoor en hoe, wordt ook duidelijk uitgelegd.
Je neemt een zakdoek mee of koopt deze in het voorportaal van de kerk. Je drukt op het belletje zodat de priester zich bij je kan melden. Je mag biechten of hem een zakdoek overhandigen. Doe je dat laatste dan noem je naam en of onderwerp waarvoor je gebeden wilt hebben. De priester ruilt dan jouw zakdoek met de zakdoek die Maria al in haar hand heeft.
Je krijgt dus de zakdoek van een voorganger weer mee!
Vandaar dat het bordje in het portaal van de kerk vermeld dat er absoluut geen gebruikte zakdoeken aangeboden mogen worden. Het is wat, welke verhalen gingen aan dit bordje vooraf?!
Ik houd het maar bij het aansteken van een kaars voor de mensen die me lief zijn hier op aarde en voor hen die me voorgingen en die ik nu zo mis. We zijn even stil, houden even stil.
Groeten de priester wat bedremmeld want de sfeer was wel bijzonder met al die ge en verboden. Als je dan opeens weer in de wereld stapt voelt het alsof je even op aarde moet landen.

Als we verder gaan doen we nog even een kunstgalerij aan. Ook mooi!
Voor Mensingerweer gauw wat eten. Want de bloedsuikers heb ik nog niet echt onder controle met dit gemarcheer.
Dan volgt een lang betonnen fietspad naar Baflo. Hetty wil nog ff het centrum in maar ik wil niet omlopen omdat we naar het treinstation moeten.
We vragen een mw. met hondje wat de beste weg is dan. Ze wil ons wel even gidsen. Ze leidt ons langs de Sint Laurentiuskerk, deze is gesticht door Liudger in de 8ste eeuw. 1 van de oudste kerken van het Groninger land. Ook vertelt ze dat er ondergrondse gangen waren die in de 2e wereld oorlog Joden hebben beschermd tegen de bezetters.
Nou handig, zo’n spontane stadswandeling, met gids. We lopen verder naar het kleine stationnetje en treinen naar ’t Stad.

Zo dat was dan 15 km. Zou Bas het erg vinden dat ik voor loop op het trainingsschema? Ik heb in ieder geval wel altijd een schone, ongebruikte zakdoek bij me.