De lucht lek.
Het blikje in de tas lek.
Ik ben ……. nou goed ik zal jullie alles wat nog meer lek was besparen.
Het was een heftige dag in meerdere opzichten. We wisten dat dat er bij zou horen.
Soms is afzien oké. Wel 3 ringetjes gekregen. Ook van de gemeente Oss. Oss staat voor altijd in ons hoofd geprent. 9 juli 1989.
Mooi dat je bij deze pelgrimstocht er echt niet onderuit komt om zaken te relativeren.
We starten bij de 2 kloosters van Grave. 1 er van is het oudste klooster van de Kapucijnen, een orde geïnspireerd door het gedachtengoed van Franciscus. Hij zag alle mensen, dieren en zelfs de zon en maan als ‘broers en zusters’. In zijn tijd was Europa in oorlog tegen alle moslims. Hij ging naar de sultan met de boodschap van vrede.
Ik denk aan Afghanistan. Hoe onze wereld steeds meer in tweeën lijkt te delen. Hoe we ook op deze tocht, dwars door de oorlogsverhalen “lopen”.
De wereld lijkt lek.
En toch: de boodschap van vrede kunnen we ook nu nog laten horen. Want de vrede komt!
Het lek wordt gedicht.
Zoals ook de regen ophield.
We lekkages hebben gedroogd en de rust in ons hoofd is weergekeerd.
Nu even NIKS!
POWER voor jullie!