“Alles wat niet de liefde als basis heeft, is niet echt.”

We beginnen de dag met ontbijt in de bedstee. Rustig aan wakker worden en daarna een kopje koffie. Het belooft weer warmer te worden dan gisteren dus nu toch maar een dag van anders wandelen dat het kustpad. Soms is er zoveel te zien onderweg dat we niet alles kunnen behappen. Dat halen we vandaag dan maar op een andere manier in. Starten bij Stavoren, (Staveren, Staveron of Starum) de oudste stad van Friesland zegt het kustpadboekje, dus er moet iets te kijken zijn. En zowaar een heuse stadswandeling bij de TIP. Ik zei gister VVV maar da’s net zo oud als de oudste naam van de stad denk ik. Nu inmiddels het Toeristen Informatie Punt. Fijn, de mw. van gister is weer aanwezig en kijkt op dat ze ons nu alweer ziet. Loopt u mee, even “een Slach om”? Want zo noemt men hier een wandeling. Met de route in de hand gaan we op stap. Wist u dat er tot 1936 een treinverbinding was tussen Stavoren en Enkhuizen? De trein werd in zijn geheel op een schip geladen en ging dan verder. Toen de afsluitdijk klaar was, was deze verbinding niet meer nodig. Ik had het wel willen zien! We gaan verder langs het vrouwtje, ze staat er nog steeds. Op naar de visafslag. Zowaar met net binnen gekomen vissersboten met ST en hun nummer. We lopen langs de haven en de dijk en het blijft een bijzonder gezicht al die bootjes dobberend op het IJsselmeer. En dat zijn er deze dagen veel hoor. Langs de havenlichten gaat het naar het doopsgezinde kerkje en de Nicolaaskerk. Een bord vermeld dat vroeger Stavoren een bolwerk van Christelijke gemeenten was. Via het voormalig stadhuis uit 1880 gaan we naar het drukbezochte strand. Als we over de dijk lopen zien we in de verte de Johan Frisosluis. Wat een ding zeg en het stut 30.000 schepen per jaar! Het is een kunst om al die schepen van en naar het IJsselmeer in goede orde en heel, daar heen te krijgen waar ze willen. Af en toe horen we iemand die de sluis bedient dan ook roepen. Ze schreeuwt bv.: “grote motorboot, verder doorvaren, plezierjacht meer aansluiten naar links!” We kijken er zeker een half uur naar en eten ondertussen onze lunch. Leuk hoor om je mee te vermaken en rustgevend wel. We lopen langs het water weer terug naar het startpunt. Op iedere hoek van de straat een “stelp”boerderij. Ik roep: “stolp!” Maar na wat uitzoekwerk blijkt dat de stolpboerderijen van de grotere boeren was en de stelp, kleiner in uitvoering. Wat ze wel beide hebben is aan de nokbalk het “Ulebord”. Hoe hoger de punt des te rijker de boer, twee leunende zwanen, symbool van naastenliefde en het “ulegat voor de uilen, i.v.m. muizenvangst.

We vervolgen onze reis per auto naar het bakkerswinkeltje in Molkwar. Winkeltje nog in de stijl van 1916. Klein maar schattig met een aardige vrijwilliger die van alles wil vertellen. We nemen echte Friese koek met spijs bij de koffie en kopen wat lekkers voor de thuisblijvers. Dan verder, met toeristische route naar Workum. Want het Jopie Huisman museum moet je toch hebben gezien? Net?! Het is niet zo groot maar wel mooi met aan de start het levensverhaal van Jopie. Een zonderling figuur, net als wij, denk ik dan. En wat opvalt is dat zijn betrokkenheid bij God en de schepping groot lijkt. Het blijkt ook duidelijk uit de verschillende citaten die we van hem horen. Een mooie die blijft hangen, is de titel van vandaag. De schilderijen zijn levensecht en mooi van eenvoud. Met een diepere betekenis erachter zo blijkt uit de audiotour die we aan ons oor hebben. Na afloop nog even naar de prachtige kerk. Echt mooi en bijzonder. Met mooi orgel en geweldige preekstoel met houtsnijwerken van bekende Bijbelverhalen (o.a. opwekking van Lazarus, “geloof je dat?”). Er komen elke zondag zo nog 200 mensen ter kerke zegt de meneer aldaar, de kerk heeft 1600 leden………………………………………. We toeren naar huis, eten een appel in een verstilt dorpje op een bankje voor de kerk. Snel boodschappen doen en eten. Wat we morgen gaan doen dat weten we niet. Wel wat onze Basis zal zijn!