Arriva!

Vandaag heeft zus lief de bus tijden weer uitgevogeld en vertrekken we met de auto naar de veerhaven. De laatste etappe van 20 km ligt voor ons. Het weer lijkt lentegoed.

Als we de buschauffeur (zelfde als gister) vragen wanneer de bus komt voor ons, zegt hij dat dat nog wel een half uur kan duren. Ja maar…………. Op 9292 staat dat hij zou vertrekken rond deze tijd. De chauffeur legt uit dat dat in de wintermaanden erg afhankelijk is van de boot. De boot heeft nu vertraging van een half uur dus ja, helaas. Helaas inderdaad. Met meer dan 20 km voor de boeg is een half uur later vertrekken wel een ding maar goed het is wat het is. We leggen nog even uit, hoe onze routes en dus plannen voor de bus zijn uitgezet. Deze buschauffeur, knikt begripvol. Maar ja……Even later komt er weer een bus. Ik hoor dat deze chauffeur met iemand in gesprek is via de mobilofoon. Ik hoor hem zeggen: “nou ja, dan breng ik die dames toch? Ik heb nog net een half uurtje.”

Hij roept even later of hij ons kan helpen. We leggen het nogmaals uit. En het is bijna niet te geloven; hij brengt ons naar bushalte Grauwe Duun in Buren. Een hele bus voor ons twee. Hij neemt ook nog een korte route dus zijn we er in sneltreinvaart! “Veel plezier dames!”, horen we opnieuw. We bedanken uitvoerig. Die buschauffeurs van ARRIVA Ameland verdienen een lintje. GEWELDIG! Wat kan er dan nog mis gaan?! Nou let op 😉

Van start in de volle zon, door de Buurderduinen. Heerlijk is het lopen in de zon, wel met forse wind. Maar zelfs op een bankje zitten lukt een paar keer erg goed vandaag. De 4 km over het strand is prachtig. Er is weer van alles te zien.

Dan komen we aan bij het Oerd. Daar hebben we ons op verheugd. Maar helaas bij de eerste afslag staat een bordje, dat het wandelpad onbegaanbaar is door het hoge water. Een meneer verzekert ons dat het ook echt niet kan. Dus lopen we, na wat getwijfel, toch maar door. We gaan wel even kijken naar het uitkijkpunt, dat is maar een km lopen en dan weer terug. Aangekomen bij dat hoogste duin; de Oerblinkert, lijkt het allemaal erg mee te vallen. We lopen een eindje de oerduinen in en dat gaat eigenlijk best. Maar goed we kunnen, qua km en tijd nu niet meer overnieuw beginnen dus gaan we terug. Wel jammer. Misschien moeten we dan ook toch nog eens terug naar het eiland. Dat is niet jammer.

Het uitzicht bij de Oerblinkert is prachtig. De klifkust bijzonder.

Dan terug, weer 4 km, over het Stuifdijkpad. Pal in de wind met uitzicht op de Waddenzee. Ook mooi. Wel, in meerder opzichten, adembenemend.

Dan tot Buren over een sjomp-natte grasdijk. Ploeterwerk is het.

In Buren ontmoeten we Rixt. En even later lopen we richting het laatste stuk tot de veerhaven. Door de weilanden is het prachtig de ganzen te zien grazen. Druk in de weer om op te vetten. De tekening van de honderden koppies in de zon is aandoenlijk. Het lawaai van al die kletsende beesten ook grappig.

Als we de veerhaven binnenkomen realiseren we ons; Ameland is rondgelopen. De etappes zijn op. Wat hebben we weer veel gezien! En volop genoten!

En? Wat Betekent arriva? · aankomen; slagen · krijgen; halen; bereiken; verkrijgen;… · komen; aankomen; tot een oplossing… · bereiken; uitsteken (hand uitsteken).

Do I say more 😉