Bewonderenswaardig
Vandaag moeten er weer boodschappen worden gedaan. Dat is op alle eilanden eigenlijk altijd nogal een uitdaging geweest. Meestal kleine en superdrukke supermarkten met veel stress. En omdat hier op Schier maar 1 Spar is……………… Vrijdag merkten we al dat ook het personeel het soms niet meer leuk vindt. Al die mensen die hetzelfde vragen en net voor sluitingstijd nog boodschappen willen laten bezorgen. Vanmorgen is de stemming wat beter. We treffen een vader met 4 kinders die door de rijen laveert. Het is echt een topper want wat een uitdaging om met 4 kinderen zo tussen de 4 en 9 jaar een kar vol boodschappen te regelen. (Wat zullen de moeders blij zijn geweest dat hij ze allen even mee nam.) Hij weet hoe het moet. Ze krijgen allemaal een taak. De 1 moet aardbeien regelen, weer een ander gaat voor de ijsbergsla. “Ja 2 zakken! Ja, goed zo, dat doe je goed. Loop maar even rustig achter die meneer verder. Pak jij het vlees maar voor het krabbetjes vangen, want dat weet jij goed.” Ik weet wat positief bekrachtigen is maar deze vader wint echt de hoofdprijs. We kunnen het niet laten hem daarmee te complimenteren. Hij kleurt er van. Als we hem even later op de dezelfde wijze de kinderfietsjes en bolderkar zien vullen met de boodschappen uit een volle boodschappenkar, overtreft hij zichzelf. Zonder corrigeren, mopperen of zuchten komt het goed. Even later fietsen ze weg; de laatste met een fles cola, pak melk en een komkommer onder de snelbinder. Mijn glimlach zegt genoeg. Bewonderenswaardig zulke papa’s.
Na de boodschappen is het tas inpakken en weg wezen. 10 km maar vandaag, een groene wissel en we willen rustig aan doen. Morgen wordt het waarschijnlijk weer bikkelen namelijk. We starten op het Elimpad. Vroeger waren er op Schiermonnikoog 2 “bleekneusjeshuizen”, 1 protestants en 1 Rooms. Naast ons huis staat het vroegere opvang huis met kerk. Ook nu komen mensen hier nog om “aan te sterken”.
Vanuit het dorp lopen we een heel aantal km langs ons Wereld erfgoed. Het is mooi om het wad op te kijken. Er gebeurd van alles. De kleuren, de vogels en de boot die heen en weer vaart.
De boterbloemen en paardenbloemen zijn prachtig op de dijk en de vogels genieten er zichtbaar van. Daar wordt een mooi en zacht huisje van gebouwd schat ik in. We gaan verder dwars door de Bancks polder en merken weer hoe hard en koud de wind dan is. Als we aan de rand van het bos komen is het echt even uitblazen. We zoeken een bankje en doen een uitgebreide lunch.
Dan komen we aan bij begraafplaats Vredenhof.
Op het Vredenhof liggen drenkelingen en oorlogsslachtoffers uit beide Wereldoorlogen, afkomstig uit onder andere Australië, Canada, Frankrijk, Duitsland, Groot-Brittannië en Polen. Wat een mooi en stil plekje midden in de bossen. En wat zingen de vogels! Bewonderenswaardig. We gaan verder richting de enorme Wassermann bunker uit de 2e wereld oorlog. Wat een ding zeg. Op de hoogste punt van het eiland neergezet om daarop een radar te plaatsen om vijandige vliegtuigen op te sporen en uit de lucht te kunnen schieten.
Het plan mislukte. De radar werd nooit operationeel, omdat de (Nederlandse) bunkerbouwers de koker voor de antennemast opzettelijk een te nauwe diameter hadden gegeven. Bewonderenswaardig. Voor nu is een bunker nog een stille getuige van wat was. Het uitzicht is evenals toen schat ik in; adembenemend. Zowel buiten als van binnenuit.
We sluitende wandeling af met een appel aan de Berkenplas. Daar waar een paar kindertjes al in het water spelen en een meneer van rond de 70 een waterbad neemt. Bewonderenswaardig. Brrr het lijkt mij maar niks. De zon schijnt vrolijk maar het is echt nog erg fris hoor. Wij houden het bij kijken naar het water en genieten van de bloesem om ons heen. Het was weer een waardige wonderschone dag.
Dus schier op Schier!?