Bijzonder eigenzinnig perfect

Eergisteren een gedenkwaardige dag. Jullie zijn het niet van me gewend dat ik zo laat na een wandeling wat plaats maar het was nu echt even niet anders. Voordat we echt op vakantie konden gaan hadden we nog 1 wens; het kustpad beëindigen. Nou ja, of je dat graag wilt is de vraag maar het was nu eenmaal zover. De vraag is nu wel, wat is er na het kustpad weer te doen? De vraag blijft nog even open denk ik. Welke button zal er op deze website bijkomen? Er zijn immers zoveel paden te bewandelen.

Maar eerst verder met, eergisteren dus. Er was nog zo’n 10 km te gaan tot het eindpunt. Van Kostverloren naar Nieuweschans. Hetty zei: “da’s ja niks. (Nee, tegenwoordig vinden wij dat NIKS.)  We kunnen er ook wel een deel van een dag rondwandeling bij doen. Dan lopen we van Nieuweschans naar Kostverloren en weer terug. Dat is dan zo ongeveer 12-15 km.” Dus geen taxi of busvervoer zoals we vaker deden. Nee oké we gaan voor wat extra kilometers en dan wacht ons een lang verwacht einde van onze tocht.

Dus vol goede moed om 9.00 aankomen bij de start en we zetten de sokken erin. Het weer is wat twijfelachtig. Komt er wel of geen regen? En daarbij nog een behoorlijke harde wind. We lopen eerst een heel eind langs de Westerwolsche Aa. Altijd mooi om langs het water te lopen. Een paar kilometer verderop gaan we links de landerijen in. Een boerin komt ons achterop met de fiets en vraagt of we de weg kwijt zijn. Nou nee hoor. “Zijn we onderweg naar het festival bij de Hongerige wolf?” Geen idee, nooit van gehoord. Als ik opzoek wat het is vraag ik me dusdanig af of wij er nu zo bijzonder uitzien ofzo als we wandelen. Festival Hongerige Wolf is een festival dat jonge talentvolle professionele kunstenaars een podium biedt op gebied van muziek, dans, theater, film, beeldende kunst en literatuur. Een karakteristiek podium voor eigenzinnige artiesten die 1 x pr jaar, de ruimte krijgen in dat Groningse dorpje met die wonderlijke naam.  Nou ja, laat maar, het zal wel. We gaan verder langs graanvelden, koeien, vers omgeploegde klei, het blijft een bijzondere wereld om te aanschouwen.

In Kostverloren zoeken we even het Rustpunt (P voor wandelaars en fietsers) op bij de camping aldaar. We worden hartelijk ontvangen, mogen een lekker plekje opzoeken om te eten en gebruik maken van het toilet. Na een praatje met de campingbaas vervolgen we onze weg. De Ereprijs bloeit volop langs de paden en we spotten ook veel roofvogels.  Terwijl we voortbewegen door de Graanrepubliek ervaren we ook hoe de kleigrond niet echt gemakkelijk is om op te lopen. De trekkers hebben grove sporen op de landwegen getrokken en die zijn nu behoorlijk droog en dus hard geworden. Best een klus om de kilometers over het pad zo vol te maken, ook nog met hoog gras. Er wordt niet veel gelopen op deze trajecten waarschijnlijk. Toch jammer, best de moeite waard.  Net voor Nieuweschans komen we bij een sloot. Het eerste deel moeten we links ervan lopen en het laatste deel rechts. De route is weer eens onduidelijk. We verschillen van mening wat we eerst zullen doen. Ik stel vast dat er geen dam een paar kilometer verderop in de sloot lijkt te liggen. Dus ik ga rechts lopen. Hetty volgt maar vraagt zich af of het wel juist is. En ik ben eigenwijs…………………. Bij het einde van het pad, wat weer erg zwaar is om te lopen door het hoge gras en de karrensporen, blijkt inderdaad dat er echt geen dam is. Zucht van verlichting door ons beide. Wat als……………. Dan hadden we over een 2 meter brede sloot moeten springen of 2 km weer heen en weer terug moeten lopen. Soms zit het mee. Want wat hebben we ook vaak misgelopen tijdens het Kustpad, onvoorziene situaties gehad en soms zijn we zelfs ernstig de weg kwijtgeraakt. Officieel is het pad 721 km, ik denk dat er mogelijk wel 100 extra bij gekomen zijn. Toch mocht dat de pret nooit niet drukken.

We lopen uiteindelijk Nieuweschans binnen en lopen echt door tot het eindpunt, al is dat dan wel iets verder dan waar de auto staat. De route is helemaal gelopen of helemaal niet, toch? Helaas missen we wel een essentieel stuk maar die kunnen we voorlopig niet inhalen.  Overmacht, de afsluitdijk dijk is en blijft dicht voor wandelaars. Maar ik kan jullie verzekeren ook die zal gelopen worden D.V.  We lopen nu door tot de brug die de grens met Duitsland markeert. Daar gaat het Europees kustpad verder. Een mogelijk vervolg voor ons?

Als het eindpunt bereikt is feliciteren we elkaar. De laatste etappe van 20 km. zit er op. Bijzonder dat we dit samen konden doen! Bijzonder dankbaar ook. Dan lopen we terug naar Bad Nieuweschans en duiken daar het bronnen bad in. Trakteren ons op een hotelovernachting en genieten na van een wandeling, die ooit begon in 2016.

Twee imperfecte mensen kunnen perfecte momenten samen hebben.  Soli Deo Gloria.

•