Flierefluiten met het verleden in de kuiten

Afgelopen weekend weer twee etappes van het Havezatenpad gelopen. Gaan jullie mee op stap? Of te wel, gaan jullie mee flierefluiten? Het is fijn na een drukke week de tassen letterlijk vol te proppen en te weten dat dat alles is waar je mee bezig kan en hoeft te zijn, twee dagen lang. We rijden met de auto naar station Goor. Het blijkt dat de trein in een bus tour is veranderd omdat er wegwerkzaamheden zijn aan het spoor. Het is even lastig; waar is de bushalte? Dan inchecken, dat mag dan niet in de bus maar moet bij de Blauwnetpaaltjes. Logisch he, als je met de bus gaat “treinen”?! Een meneer spreekt ons aan, weet ook niet hoe en wat. We helpen op weg. Even later een mw. met hetzelfde verhaal. We helpen elkaar verder op weg en kletsen wat af over wandelen, fietsen, alleen reizen en voor we het weten zitten we in een heel gesprek. Als we afscheid moeten nemen omdat de 1 met een andere bus moet en de ander een halte later uitstapt, zwaaien we elkaar uit als goede vrienden. Het is toch grappig wat bepaalde ontmoetingen kunnen doen.

Op station Delden komen we bij de titel van de dag. We lopen in en door het verleden, dat merken we telkens opnieuw. Dat is mooi en verrassend om mee te maken.

De oude textiel fabriek verteld zijn eigen verhaal door de mooie ronde raampjes en zijn fabriekspijp. Gelukkig is het hele complex nog compleet. Nu met allerlei winkeltjes er in. Anders dan toen maar nog prachtig om te zien. Als het gebouw praten kon? We gaan nog langs de twee kerken in Delden, de roomse kerkgangers komen net naar buiten na de mis. Mooi dat dat door gaat, ook in deze bijzondere tijd.

Kasteel Twickel staat als middelpunt van het grootste landgoed van Nederland even buiten het dorp. Het totale bezit van Twickel bestaat uit 7600 hectare. Veel mooie maar ook minder mooie verhalen zijn daarover te vertellen, denk ik.

Dan komen we aan bij de Noordmolen. een heuse oliemolen die nog 5 dagen in de week lijnzaadolie fabriceert. We worden hartelijk ontvangen door mannen (positief) getekend door het leven met: “welkom meisjes!” Ze willen honderduit vertellen over hun trots en verhalen met liefde over de geschiedenis. De olie, lijnzaad, vlas en het maalproces. Wisten jullie dat je van vlas; linnen en olie kan produceren? Linnen van de stevige vlasvezels in de stelen. De olie uit de bloemzaden. Mooie verhalen maar we schieten zo geen km op. Vooruit! Vort! “Dag meisjes, fijne dag!”

We lopen hele stukken langs de Twickelervaart en het Twentekanaal. Gegraven vaarroutes voor het vervoeren van allerlei goederen. Het is altijd fijn wandelen langs het water. Het is wel een erg warme dag, dus het water lonkt. Maar geen badkleding mee dus gaan maar weer.

Na 23 km is het fijn afkoelen in de grote tuin en het heerlijke bed doet het goed na een dag flink doorstappen. Flierefluiten maakt een mens moe maar voldaan.

Het fluiten gaat verder op de zondagmorgen. Redelijk op tijd stappen we de ochtend in en dat is het eigenlijk het mooiste moment van de dag. Stilte, rust en ruimte. Langs de Bolscherbeek treffen we duizenden piepkleine kikkertjes.

We passeren twee prachtige kastelen.

Dit zijn de plaatjes waar Overijssel bekend om is he? Ik vind het altijd indrukwekkend en bijzonder om te zien. Ook leuk dat zo elke streek zijn bijzonderheden heeft. We genieten met volle teugen. Na 9 km zit het er weer op. Volgende keer weer verder met het vervolgverhaal. In welke geschiedenis gaan we dan lopen en welke gezelligerds gaan we dan weer ontmoeten? Ik verwacht nog meer belevenissen, want elke wandeling heeft 1 of meer verrassingen in zich.