Griezelende grotten

Vandaag is rustdag. Nou ja, we komen net aan de 10 km wandelen denk ik. Om ook deze wandelweek wat relaxt af te sluiten hebben we 2 overnachtingen in Valkenburg gepland. Dus doen we het ontbijt op standje 1 en laten we de rugzak ongepakt. Dan de stad in op zoek naar koffie met vlaai. Want Limburg verlaten zonder vlaai te hebben geproefd dat kan niet.

En dan moet je kiezen. Hoe dan? We kiezen elk een andere zodat we kunnen ruilen. Mmmmm dit hebben we thuis niet.

Zo, proost op de 2 jarigen van vandaag. Hier kunnen we even op vooruit slenteren en ons te goed doen aan alle mooie gebouwen. De historie spat er af. Om 12.00 gaan we richting Romeinse grotten. We lezen over de eerste Romeinse en Christelijke beschaving dus is onze interesse gewekt. Maar niets is wat het lijkt. Vanaf circa 1850 was het heel gebruikelijk dat welgestelde mensen zich bezig hielden met archeologie en oude culturen. Zij verdiepten zich graag in kunst en wetenschap en dan het liefst in een eigen uniek project. Het opzetten van een museale collectie was een veel voorkomende vorm. En zo deed Jan Diepen. Hij bouwde de catacomben van Rome na, zodat de mensen in Nederland ze ook hier konden zien. Dat deed hij heel precies en met instemming van het Vaticaan. Hij ging samen met de architect (Pierre Cuypers) van station Amsterdam/ Rijksmuseum, naar Rome en ging aan de slag. In 1910 opende het museum zijn deuren. We krijgen een tour met een gids, die op zangerige wijze, alle ins en outs met ons deelt. Hij danst er nog net niet bij maar alles beweegt. Bijzonder verhaal, bijzondere beelden.

Het is een mooie tour. Na een soepje, broodje en een koppie thee starten we ons museum bezoek. Over de geschiedenis van het kasteel Valkenburg, moderne kunst over vluchtelingen, archeologie, textiel en beeldende kunst. Het gebouw waar het museum zich bevind is ook de moeite waard.

Na het museum tijd voor een stadswandeling. Wat is hier veel moois.

En overal is de overstroming van juli 2021 terug te vinden. Het raakt ons, de verhalen en foto’s. Ook van onze moteleigenaar. Alles vies en stuk. Erg! Nu met eigen ogen het ontruimde verpleeghuis te zien. Tjonge!

Halverwege de tocht eten we zoervlees met friet, in het superdrukke centrum. Herrie!!! De titel van de dag klinkt griezeliger dan dat de dag was. Toch weer voldoende spannende verhalen gezien en gehoord, van uiteenlopende aard. De laatste foto laat ik aan jullie verbeelding over. 😊