Hart in de keel

Beste mensen, sponsoren. Tijd voor een update. Tijd om, met het hart in de keel, een nieuw stukje te schrijven. Want vandaag de eerste meeting van de Bas van de Goor foundation, voor de wandeling die er in juni 2021 mogelijk gemaakt gaat worden.

Bas heet ons welkom en wenst ons een mooi gezond nieuw jaar waarin we hopelijk elkaar snel weer zullen treffen. Al weet niemand nog of en wanneer dat zal zijn. Dr. Bilo, onze “groepsinternist”, bevestigt dat over het vaccin nog zo weinig bekend is dat we niet weten, of elkaar treffen al binnenkort mogelijk is. Want de 1,5 meter maatregel blijft, ook met vaccineren voorlopig van kracht. In Spanje zijn ze ook druk aan het vaccineren en mogelijk gaat het zo worden dat je het land alleen maar in mag als je gevaccineerd bent. Ook zal dat mogelijk een voorwaarde kunnen zijn om in hotels te mogen inchecken. De vraag is of eenieder van ons het vaccin in juni al zal hebben gekregen. En voor hoeveel maand ben je dan gedekt? De gevaccineerden in het ziekenhuis hier in de buurt hebben gehoord dat dat voor 2 maand is. Dus hoe doe je dat als je op reis wil? Onze wandelcoach deelt het nieuwe trainingsschema. Het ziet er iets anders uit want de afstanden die we hopen te gaan lopen zijn minder lang. Niet minder steil, begrijp ik uit haar aanwijzingen. Hahahaha. Het advies is om met goede moed aan de wandel te gaan en toch te richten op de stip aan de horizon. In het afgelopen jaar heb ik gemerkt wat gezonde levensstijl met me doet. Ik ben dankbaar voor deze ervaring. Wat heb ik veel geleerd, wat heb ik een plezier gehad. Wat ben ik sterk geworden zowel in fysieke als in geestelijke zin. O.a. door deze ervaring ben ik nog veel meer, dan dat ik al deed, me bewust geworden van mijn eigen verantwoording t.a.v. mijn lijf/ hoofd. Welke invloed ik zelf heb op het welzijn daarvan. Wat een groot cadeau heb ik door deze ervaringen gekregen. En daarom, met het hart in de keel, moet mij iets van het hart. Waarom vind ik het lastig? We leven in een vrij land toch, iedereen mag vinden en doen wat hij of zij vindt? Vanmorgen heb ik in de Zoommeeting verteld dat ik me niet laat enten. Omdat ik verschillende redenen heb dit niet te willen doen. (Als mensen die redenen willen weten dan kan je me een persoonlijk bericht sturen. Discussies op een site, FB en via de app is niet wijs. Stuur je me een berichtje, dan zoek ik je graag persoonlijk op.) Het is verdrietig voor me omdat een droom die ik had, door deze omstandigheden, mogelijk geen waarheid zal worden. De kans dat ik niet mee mag gaan wordt steeds groter. Ik voel ook enige verantwoording naar jullie toe, mijn sponsoren en trouwe lezers. Het geld wat jullie gegeven hebben komt echt goed terecht! Bas zal zich met zijn team blijven inzetten voor mensen met diabetes en mensen bewust maken van hun eigen rol in gezondheid. Dus wat dat betreft; blijf geven. Ik zal me zolang het kan blijven inzetten voor het goede doel. Ik zal ook zolang het kan blijven meetrainen. Want zoals ik ook al zei bij de start van dit project: het gaat niet om het doel maar wel de weg ernaartoe. Van die weg heb ik al heel veel geleerd. Op die weg ontmoette ik prachtige mensen. En ook vandaag heb ik weer een mooi mens gesproken. En konden we elkaar bemoedigen. Daar ben ik zo dankbaar voor. Ik geloof niet in toeval. Hoe het verder zal gaan weet ik niet. Leven in onzekerheid is 1 ding dat zeker is.

Gisteren heb ik de start gemaakt van het nieuwe trainingsschema. Ik loop wat vóór, letterlijk 😉, want ik zat al op 13 km. (Moest 10 km zijn.) Gisteren was een mooie zonnige wandeling. We hadden geluk, precies voor en na de wandeling enorme regenbuien maar wij liepen droog. Wandelen door het polderland in de buurt van Kampen. Met name de mooie wolkenpartijen, uitgestrekte weilanden met verschillende vogels waren onze prijs. De prijs voor lopen in de waterkou, want dat is wel een feit in deze tijd van het jaar. De twee foto’s van de torenvalk (?) voeg ik bij ter illustratie want och wat zijn ze mooi. Ook de reiger trouwens, hebben jullie die wel eens goed bekeken. Zijn pluimpje op het achterhoofd. Onze Schepper heeft humor, toch? En daar laat ik het nu dan maar even bij.

Ik wil graag afsluiten met een gedeelte die ik in de mail kreeg toegestuurd deze week.

“Jullie moeten vooral niet vergeten dat er aan het eind van de tijd mensen zullen komen die jullie geloof belachelijk maken. Het zijn mensen die hun eigen slechte verlangens volgen.” “Laat je geloof groeien door de goedheid en de kennis die Jezus Christus ons geeft. Alle eer aan onze Heer en redder, nu en altijd!” 2 Petrus 3.

Ik ontvang een les: dat niet mijn verlangen belangrijk is. Op het moment een worsteling, elke dag. En nee dus, ik leef geen leven in onzekerheid, ik ben vol vertrouwen voor de toekomst. Ik hoop en bid jullie ook! Kyrie eleison.