Ik kies!

Geloof boven bezorgdheid. Hoop boven zorgen. Liefde boven angst.

Afgelopen donderdag kwam weer het verwachte appje. Geen Camino voor ons in juni 2021! En ja we kunnen hopen op de afgesproken data in september maar persoonlijk heb ik daar ook een hard hoofd in. Alhoewel het harde hoofd wel meevalt. Waar was ik geweest zonder de foundation met de start van mijn nieuwe pomp? Waar was ik geweest qua conditie in deze Coronatijd? Hoe was ik er geestelijk aan toe geweest zonder deze bijzondere boost van trainen en door de meetingen? Jongens, ik weet het niet. Al heb ik wel een idee en dat maakt alles goed. En zelfs, ja zelfs als de Camino voor mij niet meer waarheid zal worden was dit een tijd om nooit te vergeten. En stiekem denk ik: nu mag ik nog een paar maanden (misschien nog wel een jaar) extra meeliften op de positieve vibe van mee doen met een dergelijke uitdaging en groep mensen. Telkens komen er doordat ik hierbij aanhaak, mooie mensen op mijn pad. Prachtige situaties en leerzame momenten. En ook heel praktisch mooie wonderen in de natuur bv. die ik anders nooit had gezien, misschien. Zoals het ijshaar/ sneeuwbaard van een paar weken terug. (Zie eerste foto.) En mogelijk komt er in de komende maanden ook weer verandering in mijn diabetesregulatie doordat ik opnieuw met de nieuwste technieken mag gaan werken. Het is nog even spannend of de verzekering mee wil doen maar daar duimen we dan maar voor. Want grappig genoeg; dat sporten brengt ook positieve onbalans in mijn glucosewaardes.

Voor de liefhebbers, die naar ik merk er wel zijn 😉 De pomp nu, volgt de trend van het gemiddelde van alle dagen maar daardoor mist hij wel eens wat en corrigeert niet alle hoge bloedsuikers goed. Als ik door de week werkzaam op school ben, ben ik overwegend in beweging. Mn. op vrije dagen of vergader dagen en nu veel “Coronadagen”, pakt hij de trend van de actieve dagen met veel beweging en geeft dus onvoldoende insuline. Dus zit ik hoog, corrigeren van hoge waardes duurt te lang. Dan bolus ik vaak bij maar dat werkt dan soms ook weer averechts omdat ik dan in hypo’s beland. In mijn werk als verpleegkundige in de wijk (wisselende diensten) ga ik maar voor hyper’s omdat tijdens het werk een hypo zeker niet wenselijk is. Ik ga op vrije dagen en in vrije tijd, in de avond veel sporten/ wandelen. Tijdens deze uren/ dagen zit ik op 1/4e van mijn normale insulinebehoefte (basaal en bolus). Dit vertaalt zich in de inactieve dagen weer terug in hoge waardes. De pomp pakt dat pas na een paar dagen op maar dan heb ik allang weer een activiteit achter de rug. Dus het resultaat……………..hypers. Het is jammer om te merken dat sporten me erg goed doet maar soms zeer averechts werkt op dagen dat ik dat niet kan doen. Dat demotiveert om te bewegen, wat ik juist eigenlijk zo graag wil. Dus misschien een pomp die dit wat beter nog kan handelen. Maarrrrrrrrrrrrrrr dan moet ik ook weer aan de bak want dan wordt het weer opnieuw ontdekken hoe dit het beste aan te pakken.

Gisteren met mijn 3 noordelijke matties van de BvdGF heerlijk 10 km gewandeld in de zon. Hobbel de bobbel over de vastgelopen sneeuw en bevroren paden. Maar wat was het heerlijk! En wat kan je dan mooie plaatjes maken. Met 4 van die dames is er genoeg gespreksstof en vermaakten we ons goed. Het smaakt naar meer, zolang het trainen met de groep niet gaat. Dit dan toch maar af en toe doen. Het motiveert en is natuurlijk ook heel gezellig! Ik kies voor ……………………. blijven trainen!