Kuieren om af te kicken.

We beginnen vandaag met een preek over Prediker 7. Hoe je je kan bezinnen en bezonnenheid kan krijgen. De ds. geeft ook aan dat genieten een gave is. “Als je kan genieten van het kleine, tevreden kan zijn met wat je krijgt. Ga zo in vertrouwen de weg met je Heer. Hij weet wat goed is.” We hebben in deze vakantie gelukkig bezinning kunnen vinden, rust te nemen zoals wij dat fijn vinden. Gelukkig lukt dat ook vaak tussendoor als we gewoon weer aan het werk zijn. We concluderen dat we dat moeten blijven plannen, het helpt zo om je gedachten te ordenen. Maar ook om je te bezinnen op je contact met God. Zoals de ds. zich afvroeg: “doen we dat vaak genoeg?” “Bezin je op je contact met je Heer, richt je aandacht op Hem. Zoals prediker ons daartoe oproept.” Het is mooi zo de zondag te beginnen.

Na de koffie met Friese koek maken we de lunchpakketten klaar. We hebben afgelopen week door Wijnaldum gewandeld en daar was een terpenroute uitgezet. Deze willen we graag nog even doen en het is maar 6 km dus kunnen we er een rustig zondagmiddag wandelingetje van maken. Alle tijd om foto’s te maken en om ons heen te kijken. Te bezinnen. Het gaat eerst weer langs kleine bloemenvelden en wat zijn er veel vlinders en andere insecten die daaropaf komen! Je kan er uren kijken en foto’s maken. De wandeling langs de vaart levert ook weer mooie plaatjes op. De serene rust wordt wat verstoord door een motorcross festijn. Af en toe houdt het crossen op en dan halen we even weer opgelucht adem. Tja, wij vinden dat niet zo hoor. Luisteren naar de stilte is meer ons ding. De route voert langs terpen, terpen waar vele afgravingen zijn gedaan en een stukje geschiedenis komt voorbij. Kennen jullie het verhaal van de Fibula uit Wijnaldum? De fibula is een mantelspeld) uit het begin van de 7e eeuw die in 1953 door een boer werd gevonden. Vermoedelijk was de persoon van wie dit sieraad was iemand met een hoge, mogelijk koninklijke status. Wijnaldum was in die tijd hoogstwaarschijnlijk een belangrijk centrum van de macht. Grappig, nu een dorpje hooguit 50 huizen denk ik, geen winkel of wat dan ook maar, wat je doet denken aan een belangrijk bolwerk.

We zien nu ook velden met alleen maar klaver en gek genoeg ook gele klaver. Het is een mooi gezicht en trekt ook hier weer veel insecten aan. Ook passeren we een koeientunnel. Ze kunnen zo ongestoord van de wei naar de melkerij. Had ik nog nooit gezien, maar als men nu over de koe-tunnel praat………………………😉 Het is druk met fietsers vandaag en het is ook lekker weer om te wandelen. Beetje wind en een zonnetje. Voelt goed. Een inwoner van het dorpje maakt van die drukte in de zomermaanden dankbaar gebruik. Heeft een terrasje met zelfservice bij de boerderij georganiseerd en wij kunnen ook de verleiding niet weerstaan. Zoals zovelen trouwens. Maar het is ook schitterend voor elkaar; koffie, thee, taart en meer lekkers. Zelfs een heus toilet. Het ijsje smaakt goed en we zijn even later weer bij de auto. We rijden nog even langs de dijk. Nemen afscheid van het wad. We zullen het best een beetje missen. Nog even naar de vogelkijkhut Hegewiersterfjild. We zijn er vaak langs gereden afgelopen weken en ik wil zo graag even zien of we nog iets kunnen ontdekken aan vogels. En dat kan! Lepelaars, eenden, meeuwen en nog zoveel meer waar ik de naam niet van weet. 1 ontdekking springt eruit: de visdiefjes die nog jongen hebben. Overtuig u zelf, zo lief en mooi! Zo sluiten we voorlopig het wandelen van het kustpad af. In totaal zit er meer dan 120 km in de benen. We kunnen niet wachten om weer verder te gaan.

Dank beste meelezers en reactie gevers. Altijd leuk als mensen meegenieten. En de pruimen waren meer dan oké 😉 trouwens. Het kuieren is even voorbij maar DV, gaan we weer door hoor. Oant de folgjende kear. Op noar Grunn.