Kukel

En dan is het meivakantie 2022 en lopen we op het eiland Schiermonnikoog. We hebben al van alles van mensen gehoord. “Huh gaan jullie een week naar dat kleine eiland? Daar ben je met een dag wandelen echt wel klaar hoor!” Hier in de kamer liggen meer wandelingen klaar dan dat we vakantie dagen hebben. En ons kennende kunnen we ons best vermaken, afwachten maar. Schiermonnikoog; het kleinst bewoonde eiland van Nederland met maar 1 dorp. Het is het meest noordelijk gelegen dorp ook en is bijna auto vrij (zalig). Ook schijnt het het donkerste plekje van ons land te zijn. Je kan hier mee op sterrenkijk-excursie. Wij gaan vooral voor de etappes van het waddenwandelen, het 1 na laatste eiland al weer.

Als we aan komen lopen op het startpunt van de dag, zien we 1 van de twee vuurtorens van het eiland. Het is duidelijk hoe het eiland zijn naam gekregen heeft denk ik? In de middeleeuwen was Schiermonnikoog een stukje van het cisterciënzer klooster Claercamp uit Rinsumageest bij Dokkum, een van de kloosters in Friesland. De monniken van het klooster, die land indijkten, droegen grijze pijen. Zo ontstond de naam: schier betekent grijs, en oog betekent eiland. En wat siert nu de vuurtoren? Waarom twee toren trouwens? Ameland en Schier waren door de vissers slecht uit elkaar te houden. Zet je dan op 1 van beide twee torens, tja dan wordt het wat eenvoudiger. Leuk weetje toch?

In het dorp lopen we even het kerkhof op. Wat een mooi kerkhof met bijzondere grafstenen en teksten. De moeite van het kijken waard. Even stil staan bij wat is en was. Altijd goed.

Als we het dorp uit lopen gaan we via de dijk langs de Westerplas. Bijzonder natuurgebied met veel vogels. We werpen even een blik op de wadden bij eb maar hopen nog even terug te komen voor een wat langere pauze. Met eb is er altijd veel te zien weten we inmiddels.

In de vogelkijkhut is ook veel te zien. Broedende lepelaars en aalscholvers. wat is dat toch leuk! Ook de ganzen, wintertalingen en bergeenden trekken de aandacht. De kleuren en geluiden zijn zeker tijdens deze zonovergoten dag een genot.

Wat we ook veel zien zijn vogellijken, althans wat daar nog van over is. De vogelgriep heeft talloze slachtoffers gemaakt. Helaas of gelukkig misschien, geen prik voor onze gevederde vrienden.

Ik hoor opeens een fitis met zijn mooi riedeltje van tonen. En ja hoor, als ik even zoek gaat hij er voor zitten. Wat een mooi dingetje. Zou het toeval zijn dat we net begonnen zijn aan een boekje met het hoofdstuk: Bij de vogels in de leer? Hoe zij zingen voor onze Heer? Ze kunnen niet anders……………………..

We lopen een prachtig stuk door duingebied en spotten een vergeten groente. Jorian 😉 speciaal voor jou:

Hebben we wel in de gaten wat we allemaal gratis en voor niks gekregen hebben en nog steeds voor handen hebben? Zijn we het vergeten of zelfs verleerd? En wat zijn planten ook gewoon mooi. Mooi om te zien, lekker om te eten.

De wilde viooltjes bloeien volop, overal in de duinen. Zo mooi en bijzonder van kleur! En onderweg horen we zoveel kukels dat we de tel kwijt zijn. We spotten er ook een stuk of 5, met en zonder vrouw.

We gaan nog verder via sahara, duin en bos en genieten volop. Ook van de wind trouwens want die is koud en straf, Het mag onze pret niet drukken. Wat een mooie zonnige wandeling was het. 17 km genieten. Laten we allen de lof kukelen voor elke mooie gekregen dag.