Klaas de Kluut

Jullie denken dat we er al zijn?! Niks ervan, we zijn op weg naar Nieuwe Schans. Als we daar in 2020 aankomen zou dat al een prestatie zijn. En nog 3 dagen vakantie hoor, dus ook vandaag, aan de wandel. Het is vandaag qua weer een spannende onderneming. Het weerbericht is ronduit slecht maar ook wisselend qua website die we bekijken. Pa waarschuwt niet te gaan, het wordt onstuimig. Hetty leest, “toevallig” vooraf uit Prediker 11. “Wie altijd op de wind let, komt nooit aan zaaien toe; wie altijd naar de wolken kijkt, komt nooit aan maaien toe. Je kent de wegen van de wind niet, zo ken je ook de daden niet van God, die alles maakt.” En dus worden de tassen gepakt en gaan we op weg. Bij de Zwarte Haan stappen we weer verder waar we gisteren gebleven zijn en het is vandaag alleen maar 10 km dijk tot net voor Marrum. Om wat afwisseling te brengen gaan we soms onder de dijk soms op de dijk lopen. Wat ook verandering geeft is voor de dijk aan het wad kant en achter de dijk met zicht op het polderland. En wat nou zo bijzonder is we starten met zon, in een hemdje en korte broek lopen gaat zelfs. Van lopen word je trouwens ook snel warm. De wolken zijn elke minuut wisselend, de schapen ook uniek en het landschap qua verbouw van gewassen ook telkens anders. Hoezo 10 km steeds hetzelfde en eentonig. We zijn over de helft als we het Kweldercentrum Noarderleech passeren. Vandaaruit kan je buitendijks ook een wandeling maken maar dat doen we er vandaag niet bij. Ook wat uitleg over het gebied en de flora en fauna. Koffiedrinken kan er ook en Hetty voorziet ons ondertussen van leuke filmpjes (het is vooral voor kinderen denk ik 😉 dat centrum). Maar ook een filmpje over de Atlantikwall die ook een deel in dit gebied loopt. We hebben in Noord-Holland daar vooral veel van gezien. Er is ook een filmpje over Klaas de kluut, eigenlijk een klein kluutje, die vertelt over zijn leven in de kwelders, grappig toch. Heb je direct weer een titel van de dag. Zwaluwen zwermen laag over ons heen als we weer verder gaan. Zou het nu toch snel gaan regenen? We sluiten af bij het gemaal: De Heining. De naam is niet zomaar bedacht. Tot in de jaren ’70 van de vorige eeuw lag er een buurtschap. Het gemaal pompt het overtollige water uit de polders als het nodig is. Nu nog even niet vrees ik. En dan zijn de 10 km alweer op. Met de auto terug naar Harlingen. We spotten nog een mooi onderonsje tussen een zwaan en een fuut. In Harlingen lopen we nog een rondje door de Engelse tuin waar de VVV mw. ons op wees. Dan drinken nog even gezellig wat en snoepen daar ook nog wat vis naar binnen. Dat moet toch wel na zo’n route naast de zee te hebben gelopen. We laten het ons goed smaken.

Ik pas de Bijbeltekst waar ik mee begon maar een beetje aan: “Wie altijd op de wind let, komt nooit aan wandelen toe; wie altijd naar de wolken kijkt, komt nooit toe aan op stap gaan. Je kent de wegen van de wind niet, zo ken je ook de daden niet van God, die God die alles maakt.” Want: het bleef de hele dag droog, we zaten in de zon op de dijk te eten en genoten ook van een hapje en drankje in de zon. Het was in vele opzichten een goede dag, juist ook omdat deze wandeling zich bij uitstek leende wat dieper door te denken en te praten. Soli deo gloria, ook als ik het soms even niet begrijp. Hoe zou ik Hem willen begrijpen, Hij die alles maakte!