Wind, water en wolken, de heilige drie-eenheid

Gisteren aangekomen in Pingjum, ver weg van ons huis. 😉 We hadden plannen gemaakt, voor deze vakantie, om weer een paar etappes te gaan doen van het kustpad. Het is even zien hoever we nu komen.

• 

Gedenkwaardige weken hebben we gehad de laatste tijd maar we gaan verder. Zoals we zondag hoorden, we sluiten ons aan in de stoet. (Hebreeën 11.) Wie ons is voorgegaan blijft in onze gedachten, we zijn als pelgrims op weg naar dat mooie Land. We zijn geen verliezers! Overwinaars. Aangekomen bij ons huis met heuse bedstee krijgen we eerst een koppie thee in de boomgaard vol appel en perenbomen. Welkom bij De Nesserrigge!! Het logo van de camping met ook 2 huisjes, laat de contouren zien van oude Marneslenk, een bijzonder en boeiend landschap vol cultuurhistorie zegt men. Het verbeeldt de beide strandwallen (ruggen of op zijn Frysk: riggen) van de oude slenk. Een gedeelte van de zuider rug vormt de vroegere grens van de Pingjumer Nes (= uitstekende landtong). In de naam Nesserrigge klinkt deze oude cultuurhistorie door in de tijd van nu. We gaan het zien of het ook zo ervaren wordt. Welkom in Friesland! “Het land van wind, water en wolken, de heilige drie-eenheid”, zegt onze huisbaas. We richten het kabouterhuisje in, koken eten en zorgen dat het ook hier weer thuis voelt. Ziet eruit als een bomontploffing, als wij iets dergelijks in ons bezit nemen. We hebben uitzicht op de kerktoren van Pingjum. Hij staat boven alles. De landerijen met windmolens, boerderijen, hazen en zwaluwen op jacht naar eten, zorgen dat we ons dichtbij de natuur voelen. Rust, ruimte, het is goed om stil te worden.

Vanochtend met de auto naar Workum. We missen bijna de trein want er is een wegversperring en eerlijk gezegd heel vroeg waren we niet. Maar het komt net goed en we treinen naar Hindeloopen. Daar twee kopjes koffie aan de haven. Hetty zeurt al weken over “dumkes” en jawel, ze kreeg er twee! Fryske dúmkes is een typisch Fries streekgerecht. Het zijn zoete koekjes, met anijs gekruide duimgrote koekjes uit de oven. Hoeveel zullen er nog volgen? Wat is het druk in het stadje met dagjesmensen, wandelaars als wij, fietsers (met motor, niet eerlijk) en heel veel watersporters. Het vrouwtje van Stavoren staat nog altijd op de uitkijk naar de mannen van haar vloot. Het is even zoeken naar de start maar de mw. van het VVV helpt ons op weg. Dan start de route die voert, naar ik denk 80% over de dijk. Links het IJsselmeer, rechts het weidse Friese land. Steeds ook schapen op de dijk, niet anders schichtig wegrennend maar ze blijven staan en liggen waar ze zijn. En dus is het is veel bochtenwerk. Het is mooi langs het water, veelal stil en prachtig zonnig weer. Toch lukt het niet helemaal in de juiste modes te komen. Zien we onbekende bloemen aan het water; normaal gesproken zouden we even appen……………… Vragen: hoe heet dit? We lezen bij de lunch over genieten van het licht. Er zijn immers donkere dagen genoeg. Schat de mooie dagen op waarde dat helpt door donkere periodes heen. Wij denken nu juist aan de mooie dagen die we hadden…………………. De rest zal dan ook vanzelf wel weer komen.

We wandelen van Molkwar naar Hindeloopen. Man wat hebben die Friezen onuitsprekelijke namen bedacht! En vaak word je vriendelijk aangesproken in het Fries; wel vervelend dat we het niet verstaan. Hetty neemt zich voor in het Drents te gaan terugpraten de volgende keer. Oeps. Tijdens de lunch verorberen we 1 van de geschenken van een lieve broer en zus die dat nog net voor onze vakantie brachten. “Loop Gods weg door Gods schepping”. Nou aan die schepping kan je je inderdaad hier wel tegoed doen. We bezoeken nog een vogelkijkhut en spotten honderden vogels in het water. Veelal witte zwanen, prachtig. Hindeloopen, mooi idyllisch en dan verder maar weer over de dijk naar Workum. Het is wel warm hoor jongens op de dijk, pal in de zon. Nergens een boom of bankje. Net voor Workum zijgen we neer op de dijk en doen ons nog maar even te goed aan alle dobberende bootjes. In Workum aangekomen denken we dat we snel naar het station kunnen lopen waar de auto staat. We verlopen ons en het stuk lijkt verder dan gedacht. De koek is echt op nu. Toch wat minder energie dan anders zullen we maar denken. Nu net gegeten. En even rusten. Douchen ook belangrijk. Had vogelpoep in mijn nek en schapenpoep; van die lekkere groene drab, op mijn benen. Zou het goed zijn voor je huid? We gaan zien of morgen de benen nog willen en anders eerst maar even wat anders.