Laat het leven stromen!

Gisteren koningsdag, daar moet je toch ook een beetje van meebeleven. Dus haalt Hetty eerst wat lekkers bij de koffie en daarna stappen we op de fiets.

Eerst even naar het dorp; kleedjesmarkt en wat winkeltjes bekijken. Wat een gezelligheid en de zon zorgt ook al snel weer voor een feestelijke stemming.

We fietsen naar het bunkermuseum en kunnen daar de kleine tentoonstelling bekijken. Past goed bij deze dag. Leven in vrijheid is geen automatisme. Laten we dat niet en nooit vergeten. Niet alleen in het licht van oorlog en vrede. Misschien juist in deze tijd ook kijkend naar vrijheid van meningsuiting en kunnen zijn wie je wil zijn, of juist niet. Democratie, wat betekent dat in onze tijd?

Daarna gaan we verder op de fiets. Het doel is het baken helemaal aan het oosten van het eiland. Er loopt een wandelroute naar toe maar het boekje vermelde dat we in het broedseizoen daar niet welkom zijn. We zagen al eerder dat er wel een fietspad die kant op gaat dus maar even op onderzoek uit. Het blijkt dat het fietspad gewoon bij het baken uitkomt en dat je dus ook lopend nu een heen en weertje kan doen. Mooie route maar we vinden het ook wel best zo. (Het wandelboekje is aan vernieuwing toe maar er verschijnt nog steeds geen nieuwe druk. Welke gekken lopen dan ook alle wadden?!)

We lopen een rondje om het baken en spotten nog een paar prachtige bloemen. Het staat er vol mee en ik (her)ken ze totaal niet.

We fietsen langs veel kwelders en slufters terug naar het dorp. Mooi ritje en het gaat sneller dan met de benenwagen 😉

En zo waren we vandaag zomaar opeens bij onze laatste vakantiedag aangekomen. Er zijn nog een paar paadjes en plekjes die we nog niet hebben gezien dus daar doen we vandaag wat aan. We gaan richting de westkant via het dorp.

De zon wil niet echt komen, het is koud. Ik verruil op een gegeven moment mijn korte broek maar weer voor een lange. En het wonder wil; ik zie een blauwborst! Dat is een wonderschoon vogeltje maar laat zich niet gemakkelijk vangen in de camera. Je moet snel zijn en het lukt me niet echt goed.

Gelukkig blijven de bloemetjes beter stil staan en die zijn qua kleur en schoonheid zeker zo mooi. Geluid zit daar helaas niet bij.

We lopen verder naar de vuurtoren en lopen weer een aantal km strand. Uitwaaien altijd een feest.

We steken op een zeker moment weer dwars door een nieuw aangelegd duingebied. Even bikkelen door het mulle zand.

Dan weer terug door de bossen naar ons appartement. Wat een mooie week hebben we gehad, Prachtig weer, al was het wel erg koud. En wat hebben we ook veel mooie vogeltjes gespot………………………………..

Volg je hart. Leef je dromen. Beleef eb en vloed. Laat het leven stromen! Op naar het laatste eiland van het Wadden-wandel-boekje. Borkum we komen er aan.