Laatste km’s van 2021

Hoe sluit je een geslaagd wandeljaar met vele km’s op de juiste wijze af? Door te wandelen natuurlijk. Ik heb even een berekening gemaakt en kom op meer dan 1200 km in dit afgelopen jaar. Ik ben er trots op en hoop ook in het nieuwe jaar weer veel gezonde km’s te kunnen maken. Op weg naar onze B&B plannen we vandaag een korte route in, zodat we wel voor het donker binnen kunnen zijn. We lopen van Kasteel Eerde naar Ommen, veelal weer via de Regge.

Het landgoed heeft mooie plekjes en paadjes om langs te lopen en de uitzichten lijken bijna op Limburg. Tussen de Archemerberg en de Besthmenerberg is de Regge door de Overijsselse heuvelrug gebroken en maakt het zo tot een prachtig gebied met mooie doorkijkjes.

Zelfs in de regen met de plu op is het mooi om in de natuur te zijn. Geen ijsvogels vandaag, die zullen wel bij de kachel zitten. Ook omdat overal de knallen van het carbid schieten over het landschap echoot. We zien wel veel paarden in de wei, ze kijken ons vaak verbaasd aan. Alsof ze denken: “mensen met een rugzak op, nu? In de regen?”

Een roofvogel blijft rustig zitten op zoek naar een prooi en lijkt zich aan niets en niemand te storen. In het boekje lezen we nog over de steile oever, de Besthmenermolen en concentratiekamp Erika. Nooit geweten dat in deze streek een concentratiekamp was in de tweede wereld oorlog. We blijven de Regge volgen en maken nog wat mooie kiekjes.

Een kunstenaar heeft de natuur en menselijke verzinsels op een mooie manier aan elkaar proberen te breien. Een betonnen stuw met berkenbast tegels. Een boven en onderwater leven verbeeld de samenhang. Geef mij maar 100% natuur!

Na nog wat carbid schieters en zandwegen wandelen we station Ommen binnen.

Wist u dat? Vermoedelijk gaat de traditie van carbidschieten terug tot de Germanen. Tijdens hun joelfeesten maakten ze grote vuren. Tijdens deze feesten bestond er aanvankelijk nog geen carbid, maar later werd deze chemische verbinding wel gebruikt. Vermoedelijk is het carbidschieten uit het Germaanse joelfeest ontstaan. De feesten waren bedoeld als momenten om gezellig samen te zijn en samen een biertje te drinken. En dat bierdrinken gebeurt al voor 12.00 zagen we vanochtend. Mogelijk waren de vuurfeesten en later het carbidschieten ook bedoeld, net als bij de Chinezen met hun vuurwerk, om kwade geesten te verdrijven. Ik denk dat veel mensen dat zeker in dit 2e Covid jaar maar al te graag denkbeeldig willen doen. Wij laten het Reggedal nu voor wat het is en lopen morgen het Vechtdal binnen. Wij hoeven niets weg te schieten, op te lossen of te verjagen. Want we gaan het nieuwe jaar vol goede hoop en verwachting tegemoet. We bidden: “Vervul ons in de morgen met uw liefde, laat ons van blijdschap juichen, al onze dagen.” Wat er ook gebeurd!