Langzaam maar zeker komt de finish van het kustpad in zicht. Van oktober 2016 tot nu genieten we nog steeds. Wat hebben we veel mooie dagen gehad al en vandaag plakten we er weer een bijzondere dag aan vast.
Gisteren aangekomen in Finsterwolde bij “De Wilgenhof”. Het gastenverblijf is gebouwd in de voormalige paardenstal van een herenboerderij. Prachtig optrekje met bedstee. Verder hebben we een poes(ekussen), 2 leaseschapen en wat vliegende mieren. En de tuin?! Hoeveel zitjes kan een mens aan?
Gister nog even een kort rondje gefietst in de prachtige omgeving. De kerk en begraafplaats in de dorp zijn zeer de moeite waard even te bekijken.
Binnen 5 minuten ben je in natuurgebied “de Tjamme”. Tjonge 3 dagen zijn veuls te kort.
Vanochtend de start bij station Delfzijl. We zijn een uur bezig met op de route komen. Komt omdat ze bij de dijk en het Eemshotel aan de haven druk aan het veranderen zijn. Dan wordt er niet, zoals veel vaker, gedacht aan wandelaars/ fietsers die stickers of borden volgen. Beetje jammer wel van zoveel omlopen en tijd verlies. Niet goed voor de stemming.
En dan daarna loop je kilometers door industriegebied. Oerlelijk en verbazend veel onmogelijk vreemdogende bouwwerken. Eerlijk? Ontstellend en zelfs een beetje beangstigend wel.
Na ongeveer 9 km alleen maar dat, wat toch ook een ervaring is om mee te maken, bereiken we weer de dijk.
We klimmen er gauw over, via een kerkhof met monument, wat er aan herrinnert dat een kerk moest wijken voor de (schijn)veiligheid van ons mensen. Hoe ironisch in deze tijd.
We ploffen op de dijk in het gras. Eten een broodje, staren naar de zee en meer.
Doen nog een plotselinge chirurgische ingreep (teek in het been) en vervolgen onze weg.
In Termuntenzijl eten we lekker vis en even later treffen we onze fietsen bij de kerk van Termunten.
Wat een prachtige kerk!
Gebouwd in 1275, het doopvont uit diezelfde tijd is gemaakt in de vorm van een Jacobsschelp. De link naar het wandelen naar Santiago is al weer gemaakt.
We beklimmen nog even de toren en genieten van het uitzicht op de Eems.
Later beklimt Hetty, heel lief, nog eens de toren want ik blijk mijn zonnebril voor de zoveelste keer kwijt te zijn. Is zo blijkt, bovenin de klokkentoren blijven liggen.
Pppfff je zal maar zo’n lieve zus hebben. We fietsen terug naar Delfzijl en toeren weer naar de bedstee.
Beetje gekke route wel en toch zijn we tevreden.
Leuker kunnen we het nu niet maken morgen wel weer?
Snap wel dat het industriegebied niet-bepaald het mooiste deel is om te lopen,
Zoveel industrie in allerlei soorten en maten.
Maar een visje in Termunten vergoed alles😃