Liggen in het gras
Voor het eerst sinds lange tijd kunnen we een hotel boeken en dat doen we dan ook graag. Het weer belooft goed te worden in het weekend, fijn! We rijden naar Zwartewater en laten de auto alvast bij het hotel achter. In Zwartewater is ook nog een museum en daar mogen we ook weer in.
Het lijkt niet op te kunnen vandaag. We houden van musea. Vooral als het over cultuur en natuur gaat. Het is een klein museumpje over de geschiedenis maar vooral veel natuur. Veel opgezette beesten en mooie schilderijen. We genieten er van. Ook van de knopjes en spelletjes voor de kinderen. Echt leuk! We vangen vissen en zoeken plaatjes bij elkaar. Buiten gekomen nemen we eerst koffie op een bankje want de bus laat nog ff op zich wachten.
Dan starten we vanuit Hasselt. Mooi plekje hoor. Dat zeg ik ook nog tegen een collega die ik daar tegen kom. Het zal je woonplaats maar zijn. 😉 We lopen verder door de uiterwaarden van het Zwarte water = het Zwartewaterland. Zo mooi zeg, al die vogels te horen en te zien. Dat er weer zoveel kieviten zijn, ooievaars elkaar het hof maken en er nog sommige wintergasten zijn vertelt ons dat het lente wordt.
We ontdekken ook nog waar de naam Hasselt vandaan komt. En als je goed kijkt lees je het ook op het bord die staat bij de hazelnootboomgaard die we passeren. Als ik deze wijsheid met mijn collega’s deel (die ook nog in Hasselt wonen) weet niemand het. Van wandelen wordt je wijs.
We doen ook nog een stukkie “liggen in het gras”, in de zon en genieten van de kleurrijke wintertalingen en tafeleenden met oranje kop. We ontdekken steeds meer soorten vogels en met een boekje in de hand, kom je steeds verder in het vogelparadijs. Al blijft het moeilijk hoor, alle soorten uit elkaar te houden. Maar we genieten volop want het is lang geleden dat we zoveel verschillende hebben gespot.
Als afsluiting van de dag steken we het Zwartewater nog even over met de pont vanuit Genemuiden. Altijd weer leuk zo ’n tochtje.
We lopen over de dijk terug naar ons hotel. We hebben, voor ons doen niet veel kilometers gemaakt maar hebben er wel heerlijk lang over gedaan. Wat kan je veel zien op 1 dag. Na een heerlijk diner en een goede nacht vervolgen we de volgende dag onze weg door weer een nieuw soort gebied op deze route. We zijn aangekomen bij de wieden en weerribben. Het is echt verwonderlijk als je kijkt waar we begonnen en waar we nu zijn; zo verschillend landschap. Wat is er veel voorbij gekomen. Bos, hei, rivieren en veen.
Om te lopen zijn het nu rechte lange stukken maar zo mooi! En zeker met dit stralende weer is het oprecht genieten. Blauwe luchten met prachtige weerspiegeling in al het water. Het riet ligt te drogen in grote takkenbossen. En de ganzen grazen het eerste gras weg. Ook veel poep zoals jullie begrijpen.
Vervoer over het water van toen en nu
Al die onbekende dorpjes met bijbehorende verhalen. Belt-Schutssloot, Blauwe hand en Westeinde. Vroeger zo goed als afgesloten van de bewoonde wereld. Ik begrijp en voel ook steeds meer de charme daarvan.
We zijn onder de indruk van de lente in de tuinen en bermen. Ook onderweg nog een tiental reeën.
We bereiken uiteindelijk Giethoorn op ons gemakje en tikken zo dit weekend 30 km af. Wat een geschenk met dit prachtige weer. Nog even een wachtpauze met appel en drinken bij de bus en dan weer op naar huis. Een weekend van liggen in het gras met ivoorblauwe wolkenluchten. Wat kan een mens nog meer wensen?
Fijn dat jullie hebben genoten en ons op deze manier laten mee genieten!