Goede daden!?

We starten in Schmalkalden. Spazieren wat in het rond. Zien prachtige vakwerkhuizen, kopen honing voor pa. Maar het klapstuk is toch de nieuwste uitvoering van de kerststal van playmobil. Met echt lampje en allerlei andere nieuwe heerlijke kleine onderdelen. Nou ja, voor een playmobil gek dan he? Ik ben weer als een kind zo blij. Na een kopje koffie gaan we op reis. Bedenkend dat Luther dat dan deed per paard of koets.

Vandaag vertrekken we richting Wittenberg. Het is nog bijna 4 uur rijden over de Duitse autobaan. Gaat aardig goed; we belanden 1 x in de file, paar keer langzaam rijden door weer heel veel schepjes maar we komen er. De zon schijnt af en toe en we zien heel langzaam het landschap veranderen in een wat vlakker land. Al haalt het het natuurlijk niet bij ons, Nederlands “plat als een dubbeltje” land. We lunchen zowaar op een bankje met een zwak zonnetje. In Wittenberg aangekomen haasten we ons naar de toeristen informatie. Kopen een kaart zodat we morgen overal zo de musea in kunnen lopen. We lopen wat rond om ons te oriënteren. Kijken in het oude raadhuis en de stadskerk.

Bij een ander informatiecentrum redden we nog een meneer uit Texas. Hij vraagt smekend of we Engels spreken. Zijn groep heeft hem achter gelaten, omdat hij met zijn rolstoel en gebroken been niet mee kon komen. Nu staat hij er al heeeeel lang en lijkt hij vergeten te zijn. We waarschuwen de dames bij de infobalie. Zij bellen voor hem het hotel waar hij ws. verblijft. Hij had nl. geen telefoonnummer of wat dan ook maar bij zich. Als wij al weer verder gelopen zijn komt hij samen met de reisleidster ons achterop. Hij is weer opgehaald en hij bedankt ons nogmaals hartelijk . Pfffff wat een gedoe, wat een slechte reisleidster en eh…… Wij hebben vandaag weer een goede daad gedaan . Verder maar weer.

Op het raadhuis plein staat een groepje mensen met spandoeken tegen Luther, zeg maar. Er staat een meneer met een keppeltje, stilzwijgend met een bord tegen zijn borst. Hij kijkt boos. Hierop staat zoiets als: “Het evangelie door Luther?! Maar zonder de Joden, was dit er niet geweest.”

De groep demonstreert als het ware tegen het antisemitisme. Het maakt wat treurig omdat dit harde protest ons inziens toch ook een bepaalde haat oproept tegen de christenen die hier juist voor de reformatie komen.

Inderdaad geen Christus, geen nieuw testament zonder het Joodse volk. Onze grote broer! Zonder Luther hadden we geen reformatie in de kerk gehad waardoor we weer helder voor de geest kregen wat leven uit genade is. En elke dag kunnen we dat lezen in onze eigen taal.

We denken terug aan zondag. De rabbi in de evangelische kerk, die mocht zeggen wat hij wilde. Hij deelde met christenen en daar zaten christenen, die de liefde tot die zelfde Vader wilden delen met hem. Is dat niet beter dan tegen elkaar ten strijde gaan? Hetty leest net in een boek dat Luther in zijn laatste dagen ook wroeging had over het feit dat hij zo zwaar ten strijde was getrokken tegen verschillende bevolkingsgroepen. Anders denkenden dan hij. Hoe vaak doen wij dat?

Misschien moeten we dat gedachtengoed, je eigen overtuiging een ander willen opdringen, te vuur en te zwaard bestrijden. We zijn allemaal kinderen van 1 Vader en hebben allen evenveel genade nodig. We bomen er nog even over door tijdens het avond eten. Lekker trouwens, rode kool met draadjesvlees. Wat hebben we weer veel gezien deze dagen en vooral ook veel geleerd!

Nu eerst maar weer eens slapen in een ander hotel. Elke dag een ander bed, douche en handdoeken. Helaas geen ander kussen. Duitse kussens; zeg maar geen kussen, hoe je ook, draait en plet geen enkele steun voor je hoofd. Ik prop er maar weer een broek en trui bij in.

En ga dan naar ik hoop, rustig slapen. Op naar een dag vol belevenissen DV., vol met levenslessen naar ik inschat.