Moin!

Gisteren afgereisd naar het laatste eiland van ons waddenwandelen. Borkum, buitenland dus. Moin! Met de auto naar de Eemshaven. Verder 50 minuten met de veerboot. De kapitein waarschuwt voor een ruige aankomst maar het valt allemaal best wel mee. Dan verder met de trein.

Het appartement vinden is ff een puzzel. Via een achterdeur, dankzij een behulpzaam Duits echtpaar, komen we op de bestemde plek. Boodschappen doen, wat eten, genieten van een eigen sauna en op tijd op bed. Hopend dat de energie en het weer enigszins op peil zullen komen.

Na anderhalf jaar zijn we eindelijk zover dat we de laatste etappes van het waddenwandelen zullen afronden? We gaan het proberen. Vanuit ons appartement stappen we zo de route op. Natuurlijk wel eerst even ruzie maken of we linksom of rechtsom moeten lopen.

We komen als we door Borkumstad lopen, langs de eeuwenoude afscheidingen van walviskaken. De verhalen van de walvisvaarders spreken tot de verbeelding. Ben toch blij dat we tot andere inzichten zijn gekomen.

We gaan verder langs de promenade. Toch grappig dat dit eiland zo goed als identiek aan de Hollandse waddeneilanden is en vervolgens toch zo totaal anders.

Die strandhuisjes, ik vind het gekkigheid. Lijkt alsof je in de jaren 40 terecht bent gekomen. Ik zoek al naar de badpakken met pijpjes. Geen badkleding vandaag; windkracht 8 en regen op komst? Vooralsnog hebben wij de zon en wat dreigende wolken. Maar die wolken waaien zo snel voorbij dat de regen geen kans krijgt er uit te vallen.

En de natuur, juist met deze wolkenluchten is adembenemend. En nee jongens er zit geen blauw filter over mijn toestel.

We lopen door duingebied, kwelders en langs het strand. Wat is het prachtig. Zoveel bloemen en kleuren.

Het staat op het moment helemaal vol met het paarse watermunt. Ook spotten we parnasia een zeldzame bloem maar wij zien er honderden. En ze zijn zo mooi! Bekijk ze maar eens goed. Zuslief spot nog een hert maar deze is mij te snel af. Want ik heb het ook te druk met iets anders.

Als we langs de Noordzee lopen worden we bijna weggeblazen maar oh wat is het mooi. De kolkende golven, lijken hoger dan wijzelf. De wind waait het zand striemend langs onze benen, heus een mooi gezicht; dansend zand. Strandlopers vliegen krijsend voor de wind uit. Als we richting de punt van het eiland lopen huppelt er een zeehond de zee in. Hoeveel geluk mag je hebben? Op dit laatste stuk van het eiland tref je bijna geen mensen meer. We zien dat de duinafslag enorm is. De bulderende zee heeft verwoestende kracht. Ik vrees dat Borkum over tientallen jaren wel wat kleiner is.

We lopen door de duinrug naar de kwelders er achter. Mooi gebied, drassig maar goed te doen.

Het is volop genieten op dit Noordzee-kuur eiland. Volgens de folder die we bij de toeristen info kregen gister kunnen we nog weken plezier hebben van deze trip. “De zoute en jodiumhoudende zeelucht is goed voor de longen. En het verhoogd de weerstand. Dit is niet alleen direct merkbaar als u het eiland bezoekt maar ook weken na uw bezoek merkbaar.” Ik weet het allemaal niet hoor jongens. Ik weet wel dat we een prachtig dag hadden. Prima weer (30 druppes regen), veel zon, veel wind, veel mooie natuur, fijne picknickbankjes en lekker eten en drinken. We duiken ff weer de sauna in en vlijen ons rozig in ons heerlijke bed. Moin!