Oudste rechten
Zondag, de afsluitende etappe van het Krijtlandpad. We lopen Valkenburg uit via de Geul. De route de andere kant op hebben we verschillende keren gelopen. Deze nog niet. Mooi! We lezen weer een overdenking en wat we op onze route tegenkomen doet ons ook overdenken. “Hij blijft wachten.”
Even later vinden we deze op onze weg. Bijzondere zaken. Langs de Geul is het lekker lopen en zitten in de schaduw van de bomen. Het wordt al weer warm. Ook vandaag zullen we de 30 graden weer even aantikken. Dus in de schaduw aan het water drinken we onze thermos leeg.
We lopen door Geulhem, vandaag het enige plaatsje. Het is overal wel erg druk. Wandelaars, wielrenners en mountainbikers. En wat racen deze laatsten door het bos! We moeten goed opletten en onze oren zijn ook erg belangrijk hierbij. Zodra we wat horen aan de kant gaan want voor je het weet ben je plat. We komen een meneer tegen die deze routes uitzet. Hij geeft aan dat hij zijn best doet de fietsers te leren dat lopers de oudste rechten hebben. 😊 Daar zijn wij het natuurlijk mee eens. Hij vindt ons overigens net mariniers met onze bepakking en pittige tred. Oke, nou misschien nog een carrière switch dan?
“Wij er ook naar leven”. Pffff dat is een opgave. We wandelen verder richting een mergelgroeve maar voordat het zover is?!
Het uitzicht loont wel maar het is weer een pittige klim. Als we boven zijn is er gelukkig een bankje waar we uitgebreid kunnen bijtanken.
Het is nog een klein stukje onder de bomen verder kuieren en dan gaan we in de felle zon richting de skyline van Maastricht. Na enkele km’s is het eindpunt bereikt en de cirkel rond. Het laatste stuk is overigens niets aan. Recht toe recht aan door de stad. Nee, niet mooi maar het hoort er ook bij. En wat merk je dan dat steen zoveel warmer is dan het groene loof van de bomen.
Terugkijkend. Wat een mooie tocht hebben we gemaakt! Limburg is prachtig. Ik heb het maar heel kort beschreven steeds. Er was immers zoveel moois en verrassends onderweg. Een boek schrijven had ook gekunt. Soms was er ook wat gedoe, heb ik ook maar niet allemaal beschreven. 😊 In ieder geval 100 km in de benen en wat ging dat goed. Met zon en regen; het was helemaal oke. Als we maar blijven wandelen met Hem. Want deze wandelaars hebben recht ver-krégen……….
Wat mooi verwoord weer. Toppers