Overal
Vandaag doen we rustig aan, zondag. We maken een fijn ontbijt en vertrekken richting het dorp. Er staat een dorpswandeling op de gps en we regelen er nog een beschrijving bij. Vandaag lijkt achteraf gezien toch wel in het teken van de monniken te staan; eenvoudige profeten? Loop maar even met ons mee.
Vanuit het VVV lopen we richting het beeld van De monnik (1961). Het beeld is een eerbetoon aan de vroegere monniken die toen het beeld werd onthuld niet meer aanwezig waren op het eiland.
Al snel staat we bij het “nieuwe klooster” van de monniken van nu. Verhuist uit Diepenveen om hier opnieuw een klooster te stichten. Een paar weken geleden was ik daar. Heb de getijdengebeden meegebeden en de stilte momenten meebeleefd. Het was bijzonder en bijzonder fijn. Wat heb ik de afgelopen jaren geleerd dat “stil staan, stil zijn geen verloren tijd is”. Wat doet het een mens goed. Mogelijk maken we deze week nog eens een viering mee, vandaag niet. We houden het bij een protestantse kerkdienst.
We lopen deze wandeling in en om het dorp dus ook via duinpaadjes met bloeiende krentenbomen. Prachtig zijn ze in deze tijd van het jaar. Ook weer veel fazanten te horen en te zien.
De witte vuurtoren ook even van dichtbij bekijken. Hoe blauw kan de lucht zijn?! Verder maar weer via de duinpaadjes het dorp weer in. Wat staan hier mooie huizen! Onder een ton heb je hier niks helaas.
Even langs het wad vogels spotten en daar weer opnieuw via bruggetje en schelpen pad naar het dorp. we doen heel wat heen en weertjes maar er is genoeg te zien. Ook weer naar de kerk en het kerkhof waar we door de beschrijving nog iets meer van het verleden te weten komen. Het graf van Archin von Bernstorff verteld heel mooi zijn eigen verhaal. Ik denk nog even weer aan het boekje over de vogels. Beoordeel zelf maar even. (lees wat op het kruis staat!)
Het boekje van vandaag liet ons denken over hoe ons geloof qua vertrouwen er uit ziet op het moment? Als Elia? Mopperend, geen uitzicht meer? Later toch weer vol vertrouwen ook omdat Gods zich in de stilte aan hem (ons) laat zien? Ik denk aan de monnik als standbeeld in het dorp. Wijzend naar boven. Er is veel te denken over van alles. Graag wil ik afsluiten met een gedeelte dat ik voor vertrek met mijn klas naar Diepenveen op de website van de monniken van Schier las.
“Woestijnmonniken uit de eerste eeuwen van het christendom wandelden ook wel eens langs het strand. Van abt Bessarioon is de volgende spreuk overgeleverd: Abt Doelas, de leerling van abt Bessarioon, vertelde: Toen we eens langs de zeekust wandelden, kreeg ik dorst en ik zei tot abt Bessarioon: “Abba, ik heb zo een dorst”. De grijsaard stortte een gebed en zei tot mij: “Drink maar uit de zee”. Het water was namelijk zoet geworden, en ik dronk. Toen schepte ik mijn kruik vol, om voortaan geen dorst meer te lijden. Maar toen de oude man dat zag, zei hij: “Waarom schepte u water?” Ik gaf hem ten antwoord: “Neemt u me niet kwalijk: om voortaan geen dorst meer te lijden”. Toen sprak de grijsaard: “God is hier en God is overal”.
Geniet er maar lekker van!!! Hoef ik eigenlijk niet te vertellen want dat doen jullie altijd volop!!!
En het mooie is dat wij er ook van mee mogen genieten.