Santiago aan het wad gehaald!

We beginnen laat vandaag want het weer lijkt pas na 11.00 weer wat op te knappen. Dus rustig aan, koffie thuis en dan met de fietsen op het rek weer afreizen naar dit keer het eindpunt. We merken dat we steeds verder van ons kabouterhuisje verwijderd raken dus het is tijd om te verkassen. Dat wil zeggen, bijna einde vakantie en wachten tot er weer vrije dagen zijn. We zetten de fietsen nu in Zwarte Haan en rijden met de auto terug naar Koehool. Je raakt bijna in de war van al het bedenken hoe je het moet plannen. Zou het een keer fout gaan; fietsen en auto aan het begin punt? We hebben het met de fietssleutels wel een keer bijna gehad toen we ze in de auto achter lieten. Op weg naar de start zien we hoe fietsers alweer kliedernat zijn van de regen en we denken er het onze van. We starten over een wat lager dijkje achter de grote dijk. Mooi paadje over het fietspad. Het zonnetje schijnt regelmatig door de wolken en het is zelfs alweer warm. Zitten op een bankje lukt ook best en we vervolgen het ene dijkpaadje met het andere. De dijken zijn aangelegd in de 11-de eeuw en cultuur historisch bezit. Volgens de borden kan het niet anders dan dat dit een bijzondere ervaring voor ons is. En het is mooi hoor. Dwars door de velden, met weidse uitzichten op het Friese (frisse) land. Mooie bloemen en aardappelvelden onderweg. Het boekje vermeld dat in dit gebied alle pootaardappelen van Nederland geteeld worden. We bereiken St-Jabik, het startpunt voor de wandelaars die naar Santiago de Compostella gaan wandelen. Nou wij vinden het fijn dat we dit punt op deze wijze hebben bereikt. Bijzondere kerk trouwens, eerlijk gezegd vind ik hem niet in het Friese landschap passen. Onderweg zien we steeds vrachtwagens rijden met Frieslands trots er op, mooi gezicht zo op de Friese wegen. Per toeval spreken we later een vrachtwagenchauffeur, ik wil graag weten wat hij er in vervoerd en wat denk je: mest! Echte cultuurhistorische stront dus. We gaan een klein stukje over een oude spoordijk en buigen weer af naar de zeedijk. Weer mooi, weer anders. Nu met eb, veel vogels, zicht op Ameland en prachtige groene kleuren. De ziltige zeelucht is vandaag ook goed te ruiken. Na 14 km hebben we Zwarte Haan opnieuw bereikt maar nu moeten we onze fietsen terugbrengen naar de auto. En er staat me toch een wind! We moeten 8 km langs de dijk, rechtop in de wind. Ik probeer echt me in te spannen maar meer dan 8 km per uur haal ik niet op de fiets bij de start van het tochtje. Langzaam komen we steeds meer in de luwte van de dijk te fietsen en later haal ik zo waar 11 km per uur. De fietstocht is zwaarder dan het lopen. Maar we komen er! En het mooist van al: prachtige zonnige dag met mooie plaatjes en belevenissen. Santiago is wat ons betreft ruim en schitterend gehaald.