Theemuts

Laatste etappe Havezatenpad. Van Basse naar Steenwijk is het traject. Is niet al te lang maar we moeten natuurlijk ook nog naar huis reizen. We hebben goed geslapen in ons bakhuis.

En zo begint de dag met een goed ontbijt. We worden gewaarschuwd voor de kat van de buren. Die lust alles en springt op tafel terwijl je aan het eten bent. Bij het ontbijt wordt ook een plantenspuit aangeleverd. We moeten hem twee keer gebruiken.

En toch is het een lieve rooie theemuts die onverstoorbaar naast ons gaat liggen spinnen. Hij geniet in alle rust van het zijn. We vertrekken richting Steenwijkerwold. En ook nu weer veel rechttoe rechtaan over alleen maar asfalt. Na zoveel dagen lopen is dit niet zo fijn, vooral niet voor de benen. Opvallend ook wel dat dit vooral in het laatste stuk van het Havenzatenpad zo is. Na Zwolle veelal geen onverharde wegen meer. Het is wat het is, en we zetten door.

In Steenwijkerwold aangekomen hopen we nog iets van de voormalige pedagogische academie te zien. (De academie kreeg landelijke bekendheid vanwege de Jenaplanmethode.) Staat een heel verhaal van in het boekje. Maar als we later een mevrouw hierover aanspreken legt ze uit dat de meeste van alle mooie gebouwen zijn afgebroken. Bijna alleen de Slothof staat nog. Vroeger een uitvalsbasis voor de Rooms-katholieken die eens werden vervolgd. Wat is dat toch met ons dat we mooie gebouwen afbreken en zoveel nieuwe (lelijke) gaan bouwen? We vervolgen onze weg door de Gelderingensteeg. Langs dit, ja onverharde pad, staan veel “stoven”. De Essenstoven in dit geval, zijn ontstaan door het steeds opnieuw hakken van het jonge hout, van dezelfde stam. Dus uit de afgekapte stronk ontstaat steeds opnieuw hout. 1 van de stoven schijnt al 800 jaar oud te zijn!

Het is een mooi paadje en op het eind een bankje voor de koffie. We treffen daar, zoals zo vaak, mensen die ons een leuke route willen wijzen. Als we uitleggen dat we een route lopen, dus een vastgesteld pad hebben begrijpen ze er vaak niets van. “Ga daar nou langs, dat is een leuk paadje.” “Ga hier maar rechtdoor, dan heb je een mooie bankje aan het water.” Ja maar mevrouw………………….. Havezatenpad, nooit van gehoord. Goed verder maar weer, volgens de routebeschrijving wel te verstaan. Een klein stukje door het bos en dan het asfalt weer op tot Kanaal Steenwijk- Ossenzijl. Dan is het weer op een bankje zitten, bootjes kijken. En er vaart heel wat vandaag.

We hebben nu Steenwijk in zicht maar moeten nog heel veel kilometers over het betonfietspad. Dan via de jachthaven en over de N334 langzaamaan de stad in. En daar wacht ons een verrassing, nou eigenlijk 2. We komen via een prachtig park aanlopen. Het park hoort bij een villa; Rams Woerthe.

Wauw wat een pracht gezicht. Ook een een theehuis en muziekkoepel erbij. En in het boekje lezen we dat Steenwijk veel ouder en betekenisvoller is dan dat ik wist. (We besluiten nog eens terug te komen voor een museumbezoek en stadswandeling.) Steenwijk met stadsmuur en dus een vestingstad? Ik ben onder de indruk. Maar dan dient ook tegelijk verassing 2 zich aan. Terwijl we in het park lopen horen we vreemd lawaai. Hetty denk aan een hond die maar niet stopt met grommen en ik denk; heavy metal. En dat blijkt. Naast het station en het bejaardentehuis vindt het Stonehenge Festival 2022 plaats. De muziek is overal te horen. Ook als we op het terras wat gaan eten. Ik noem het muziek maar voor mijn gevoel is er niet mee te zingen of op te dansen omdat er geen enkele melodielijn in lijkt te zitten. Of gaat het alleen om de tekst = gegrom? Als we er toch maar voor kiezen zo snel mogelijk te vertrekken en op het station aankomen, blijkt dat meerdere reizigers deze mening delen. Al lopen er uiteraard ook veel mensen die juist op weg zijn naar het festival terrein. Je kan ze aanwijzen gezien de kleding en de hoeveelheid tattoos en piercings. Ook heeft menigeen een blikje van een bepaalde dranksoort in de hand.

Maar goed, het eindpunt van deze tocht is bereikt. Station Steenwijk. 300 km vanaf Oldenzaal zitten er op. Wat hebben we genoten van stilte en rust. Dat is in schril contrast met het slotakkoord van deze tocht. Ach, misschien ook juist goed te weten waar ik juist mijn energie en plezier uit mag en kan halen. Er valt namelijk een hoop te beleven in de stilte. Want waar is Hij juist te vinden? Lees eens 1 Koningen 19: 11b-13a. Of vindt u/ jij me nu een theemuts?