In een week van belangrijke beslissingen, introductie week op school en warmte, toch maar even op adem komen met wandelen. Kort stukkie gekozen want als het meer dan 30 graden is gaat het lopen niet zo snel. 12 km te gaan.
Vanuit het mooie Erm gaan onze vergezichten vooral over weilanden en akkers. Blakend in de zon dus zijn we blij dat onze paden overwegend goede schaduwkanten hebben. Erm van vroeger uit, een arme nederzetting, vandaar de naam. Nu kan je deze naam heel anders invullen en letterlijk is het er overwegend ook niet zo arm meer.
Sommige bewoners lijken er nu hun kasteel te hebben gebouwd. Na het dorp volgt een lekker schaduwrijk fietspad maar als we de Hoogeveense-vaart over zijn is het een aantal km’s in de volle zon. Wel een mooi stukkie zo langs het water. Ook leuk als je zo opeens een bekende tegenkomt en een gesprek voert elk aan 1 kant van het water.
Het is even spannend als we twee rammen moeten passeren. Ze kijken ons nieuwsgierig aan maar laten ons toch ongestoord door het klaphek gaan. Voorbij de Kleckebrug komen we langs een mooi stukje bos. Helaas geheel privébezit en er doorheen lopen is daarom geen mogelijkheid. Dus veel asfaltweg vandaag. Dat vinden we toch wel jammer.
De hulst is overigens in dit jaargetij fris en fruitig maar pas op: niet eten! Gelukkig gaat het wat kilometers verder, door het gras langs de sloot. Het boekje vermeldt dat in dit gebied gewerkt wordt aan herstel van natuur en waterstand en we zien een voorzichtig begin.
Er komt weer heide op langs de slootwallen. Dan volgt een mooi schelpenpaadje even na de Gröningerweg. Ongekende paadjes ook nu weer. Aan het einde van het pad komen we langs enorme velden met weer dat onbekende gewas/ struiken die we al eerder op de route zagen. Wat zijn toch die enorme struiken, met beetje roodachtige stammen met grote bladeren?
Mijn naam is haas! Toch volgt vandaag de oplossing snel. Het mysterie is opgelost.
Niet veel later hebben we de molen van Wachtum in beeld. De verhalen van Wachtum komen een volgende keer want we lopen nu nog niet door het dorp. We hebben namelijk nog 2 onderdelen van de combi duursport te doen.
In het dorp aangekomen gaan de wandelschoenen uit en komen de sandalen uit de fietstas. Nu 10 km fietsen terug naar de auto via de fietsknooppunten. Lekker na die warmte, de wind door de haren en tenen. We kunnen langzaam weer wat afkoelen. De route geeft ook nu weer wat verrassingen en 1 deel ik graag. De mooie waterbuffels die door het steeds natter wordende gebied mogen buffelen. Wonderlijk toch? Zo in het Drentse land.
Na de fietstocht rijden we naar het laatste onderdeel. Dan is het toppunt van het afkoelen daar. Heerlijk.
De zon is al bijna onder als we huiswaarts gaan. Als we in de auto stappen nog een laatste verrassing. Iemand denkt een roofvogel te zien op de motorkap van onze buren. Ik denk: welke roofvogel heeft er nou een rode kam?! Hoe deze verstekeling hier gekomen is laat zich raden maar het is wel een grappige afsluiting van de dag. Geen wilde verhalen vandaag, wel een lekker no nonsens of te wel: even niet werken, zorgen of piekeren. Ik hou van triathlons! 😉 Soms! Evenals de bessen: heerlijk en gezond.