Trossen los, schroeven uit.

Weer een bijzondere dag. Zoveel beleeft het is ongelofelijk maar voor jullie blijft het bij het slotakkoord.
De dag begon met: “het wordt donker vrouw Jonker, och nee het wordt lichter vrouw Slichter. En nu zitten beide dames op verhoogd toilet in verpleeghuis Catharinahof van Brabantszorg. Want ja heus, daar hebben we onze overnachting.  En ik ben om, hier wil ik zijn. Appartement met uitzicht op de Maas, prachtig stadje Grave binnen handbereik.
We worden ontvangen door een allerliefste receptioniste. Haar collega meld dat we er er nog fit uit zien. Dat ziet ze wel eens anders. De fysio heet ons welkom, met een brede glimlach. Bewoners groeten vriendelijk en we worden verwezen naar onze kamer. We mogen altijd bellen voor vragen en in de nacht is er nachtzorg. Ik denk dat ik naar de wc moet om 3.00. Verder kan je aan het rode koord trekken voor hulp bij het douchen. De douche is fantastisch en de douchebenodigdheden evenzo. Ik kom in de verleiding om bij het aandoen van mijn BH toch even hulp te vragen.
Wat een onderkomen zeg!
Het is lachen en een prachtige ervaring.
Evenzo beseffen we ons opnieuw:
Gezond van lijf en leden. 9 dagen, elke dag bijna 20 km aftikken. Het is een wonder en grote reden tot dankbaarheid.
Vakantie = trossen los. Nooit mopperen = schroeven uit.
Geniet van elke dag die je gegeven is!