Trots

Mag je trots zijn op jezelf? Sommige mensen vinden van niet. Je moet eenvoudig en niet verwaand zijn toch? Ik denk dat het toch iets anders zit. Als je iets bereikt hebt waar je hard voor hebt gewerkt. Dankbaar bent voor Wie je de mogelijkheden gaf. Ja, dan mag je denk ik trots zijn. Gisteren waren we moe. We zijn op tijd gaan slapen en ons lijf kwam weer tot rust. We zijn gemaakt om te bewegen en moe te worden? Ik vind het wel een wonder trouwens dat het lijf zoveel kan en ook herstel mogelijkheden heeft. Zelfs de mijne. Met volgens anderen; hoog risico op problemen. Ik ben zo onuitsprekelijk dankbaar dat ik dit toch kan. En dat ik zo alles kan regelen/ puzzelen dat het goed gaat. Met dank aan Bas vd Goor. Dankbaar voor zegen, zoveel!

En zo liepen we de dag weer in. Het oogde wat op regen en dat deed het ook. Terwijl wij onder de bomen, hoog en droog op een bankje zaten, kwam de eerste bui. Toen de koffie op was konden we droog verder.

Zonder zon en 10 graden kouder dan gister vatten we nieuwe moed voor de dag. We hadden al besloten, we gaan tot Epen. Als het dan niet oke lijkt pakken we de bus naar Vaals.

Bij de molen wordt besloten: door! Het weer is goed, de benen zijn goed, de energie is goed.

De koeien in de geul nemen een bad en wij doen ons tegoed aan de vele uitzichten.

Ach jongens hoeveel plaatjes willen jullie hebben? Tijdens de wandeling treffen we veel lotgenoten. Ook zij vonden het gister pittig maar oke. Je doet dat wat je denkt dat je kunt. Ook een ouder echtpaar, wel gelopen maar minder km’s. “Da’s immers ook mooi?” Vandaag is een betere wandeldag das waar en mogelijk morgen ook beter. Alhoewel dan zijn er buien? De onweer vandaag om 15.00 is ook niet gekomen. “Wie altijd op de wolken let…..” We zijn dankbaar voor alle wijze lessen uit dat mooie boek. Daarom elke dag uit lezen. 😊

We gaan verder door bossen en weilanden. Soms is het hijgen als een stoomlocomotief en even later wandelen we weer relaxt over een horizontale weg. Die zijn er weinig zal ik zeggen. Ook het afdalen is soms fors pittig. Rechtstandig naar beneden is ook wel een kunst. Dit is wel de uitdaging van Limburg.

We komen langs het 3 landen punt en dalen dan af naar de stad.

En daar in het centrum wappert de Griekse vlag. Ons hotel met Grieks restaurant. In een heel oud pand maar alles is tip top voor elkaar. We worden met Griekse gastvrijheid ontvangen. Alles mag en is oké. We eten zalig met retsina, heffen het glas op deze top dag.

En zo tikken we dan toch 21 km af. We zijn supertrots dat het is gelukt. Bovenal zijn we dankbaar voor prachtig weer, goede gezondheid, lieve mensen op ons pad en de overweldigende natuur/ cultuur.