Uitmuntende voorstelling
Vorig jaar hoorde ik verschillende keren voor de radio en zag ik op het wereld wijde web de informatie van het cultuurpad voorbij komen. Cultuurpad Coevorden; musea, bijzondere kerken, natuur en historie, samengesteld door de lokale inwoners. Dat leek me nu leuk om te doen; zijn er nog verrassingen dichtbij huis. De toeristen informatie in Emmen had het boekje niet in huis, hadden er ook nog nooit van gehoord. Mijn vriendinnetje, die wel eens in Coevorden komt bracht me het boekje thuis. En nu eindelijk konden we starten met dit verhaal. Gaat Zwinderen, Geesbrug, Meppen ons iets nieuws brengen? Wel, ja!
We gaan vroeg op pad want er moeten 26 km’s worden gemaakt, om 8.15 staan we bij de bushalte van Meppen. We rijden een klein kwartiertje en stappen uit in Geesbrug. Even geharrewar over waar het begin en eindpunt zal zijn maar dan kunnen we toch op weg.
De brug kruist de Verlengde Hoogeveense Vaart die in 1858 werd gegraven voor de afvoer van turf uit het Bargerveen. Hoe mooi grijpen twee wandelingen in elkaar?https://www.geloofinwandelen.nl/category/wandelingen/hunenweg-ofwel-hondsrugpad
Het oude brugwachtershuisje staat er nog als herinnering aan de oude tijden. Tijdens de wandeling kom je mooie momenten uit heden en verleden, maar ook uiteraard minder mooie tegen. Dat zullen we ook nu weer gaan beleven.
We komen op het eerste deel langs een prachtig natuurgebied bij de Geeserstroom. We hadden bedacht pas na een uur te gaan koffiedrinken maar dit gaat ons weer eens niet lukken. Het is er TE mooi.
Op het eerste deel wel 20 ooievaars. Ze hebben hun nesten soms maar een meter van elkaar. Je ziet ze af en aan vliegen en soms staan ze even statig uit te rusten op een dode boom. Soms komt er 1 voorbij zeilen met iets in de bek. Groot! Mol, kikker of muis? Even verderop horen we tientallen soorten vogels door elkaar zingen. We spotten de roodborsttapuit, karekiet en als we even later op een bankje zitten ook nog wat watervogels. We bedenken dat we nu niet zomaar door kunnen lopen (na nog maar 1,5 km). Zitten dus en koffiedrinken met het uitzicht op een voorstelling die zijn weerga niet kent.
De fitis zingt ook nog even mee en gaat er lekker voor zitten 😉 Even later lopen we over Jeudendiekie. Hier liepen de Joden dwars door het natuurgebied de Roonboom als ze voor hun dwangarbeid naar het Geeserveld liepen. Deze moesten zij ontginnen. We verzuchten of deze mensen toentertijd nog wel oog konden hebben voor de schoonheid van het landschap. In 1942 werden ze allen weggevoerd, hoeveel van hen keerden er terug? Geef mij moed………………………..ook als we in onze tijd zien dat we het onrecht niet kunnen weg nemen.
Ik vind het troostend om te weten en te zien dat de natuur ondanks alles wonderschoon blijft. Ondanks alles wat wij mensen er van maken, stuk maken ook, steeds opnieuw.
We lopen nu een soort van tussenstuk; Geesbrug tot Hooge stoep. Niet het mooiste stuk van de route. Heel veel asfalt langs de vaart en met mul zand moeizaam lopende wegen tussen de landerijen door. Met helaas ook veel raaigras die de boeren nu druk aan het binnen halen zijn.
Ook de aardappels moeten er in en de ooievaars maken van deze gelegenheid dankbaar gebruik. Het is vaak zo dat je met wandelen soms delen van de route hebt waarvan je denkt: mmmm niet zo, maar ja, Nederland met zijn postzegeltjes van natuurgebieden vraagt om verbindingsroutes tussen mooie en wat minder mooie stukken. Als we “postzegel” Hooge stoep bereiken zijn we al snel het vermoeiende stuk van daarvoor vergeten. Als we op het eerste beste bankje zitten krijgen we een voorstelling om nooit te vergeten. We proberen de pieper in film en foto te vangen maar helaas hij is letterlijk vliegensvlug. Ik neem jullie even mee. De pieper rust even op een takje in de boom naast ons en gaat dan al kwetterend omhoog. Heel hoog in de lucht laat hij zich als een parachutist letterlijk als een baksteen naar beneden vallen waarbij zijn wit-bruine vleugeltjes klapperen als een wonderschone vlinder. Ondertussen zingt hij: tjieuw tjieuw tjieuw, met steeds langere uithalen. Als je dit schouwspel nog nooit hebt gezien, ga dat eens bekijken. Het is bijzonder en grappig om te zien en blijft ook na de tigste keer leuk. Terwijl we een broodje eten voert de pieper het toneelstukje voortdurend op. Tijdens zijn pauzes in een boom kijkt hij naar ons alsof hij zeggen wil: “heb je wel gezien hoe goed ik dit kan? Kijk je nog een keer?” Ja hoor, wij wel, krijgen er geen genoeg van.
En zo kan het zijn dat wij een hele dag bezig zijn om 26 km te volbrengen. Ook de overweldigende hoeveelheid bloemen laten ons telkens weer stilstaan. De uitzichten zijn prachtig en afwisselend. Duidelijk waarom wij geen kilometervreters zijn?
Even voor Meppen doen we ook nog een extra ommetje.
Er is niets meer te vinden van het huis van Anne de Vries maar we zitten er nog wel even op een bankje te mijmeren over het gebed “veur de bruune boonn”. We zijn vast al vaak bij deze P geweest maar hebben nooit geweten dat hier eens de schrijver woonde.
Het laatste stuk door het Geeserbos en Mepperdennen is ook mooi om juist in in dit jaargetij te doen. Het frisse groen is prachtig. Op het eind wacht een pizza op ons die we, naar wij denken, best verdiend hebben. Mooie prestatie qua kilometers op deze dag. Leuk mee genomen. Maar als we even checken wat het mooist was vandaag gaat ons applaus toch echt uit naar de voorstelling van de pieper. Meesterlijk!