Van alles wat, ’t is wat!

Inmiddels is 2020 van start en wil ik eigenlijk wel vertellen wat er ondertussen allemaal gebeurd is ten aanzien van DE uitdaging. Want dat ben ik alle lieve sponsoren toch wel verplicht. Maar de eerste wandeling met de hele groep staat over 3 weken pas gepland. Dan horen jullie zeker van me. En ja, wat kan ik dan nu vertellen?

Dat iemand een bos bloemen voor me meeneemt in de kleuren van de foundation, om aan te geven dat ze met me meeleeft.

Dat het lespakket nu geschreven is en ik het toch allemaal wel spannend vind, want hoe zal het bij collega’s en studenten vallen? Gaan het leuke lessen worden?

Dat ik een prachtig setje van hikende Playmobilpoppetjes heb ontvangen, die met elkaar van het uitzicht in onze kamer genieten. Deze ook om aan te geven: ik wandel in gedachten met je mee!

Dat mijn schoonheidsspecialiste me helpt met het maken van een mooie foto voor Instagram. 😉

Dat een collega dat voor me gaat beheren zodat studenten mee kunnen kijken op hun favoriete wijze. Oh nee! Nog meer mobiel gebruik in de les

Dat er nu een heuse appgroep: Camino 2020 BvdGF, is. We kunnen vragen stellen aan elkaar, moed in spreken (denk ik tzt.), vragen stellen aan diabetes-professionals, wandelcoach en psycholoog. Dat er een sponsoravond in de maak is met koolhydraatarme maaltijd en met een heuse professionele kok.

Dat er zoveel onverwachte sponsoren zijn, die opeens vanuit het niets met me mee willen doen. Van oud-directeur, tot een student die opeens wil doneren, als ik vertel dat het doel voor kinderen met diabetes is.

Dat het kustpad https://www.geloofinwandelen.nl/wandelingen/alleen-ongebruikte-zakdoeken) ook wordt ingezet om de benodigde kilometers per week te halen want het is best druk. Alles met elkaar……………………………. Gelukkig heb ik een vast wandelmaatje die zowaar de smaak er ook van de pakken krijgt. 2 x in de week MOET er echt wat worden gedaan. Ik voel de druk ook wel een beetje want uitvallen is geen optie straks. Dat gaat me toch niet gebeuren zeg!? Elke week 1 dag 1 -2 uur lopen + 1 dag km maken. Langzaam opbouwen van 10 naar 35 km. De bloedsuikers raken nu ook wat in de war, zoveel beweging is mijn lijf niet gewend. Dus dat is allemaal 1 groot leerproces voor me. Stoppen wanneer te laag, doe ik ook niet graag. Want dan moet mijn wandelmaatje wachten. (Hebben andere mensen last van me). Dus stop ik vaak te laat en begin weer te vroeg. Kan de psycholoog me uitleggen hoe dat zit? Dat wordt nog wat met zo’n hele club met van die wandeldiabeten. Ik ben zo benieuwd hoe het zal zijn. De eerste dag met de wandelclub is op de Veluwe en moeten we starten met een klim van 80 meter. Ik heb er zin in! De wandelcoach moet me nu al wat afremmen want ik denk dat ik wel meer kan dan op papier voorgeschreven staat voor nu. Doceren is het advies, zorgen dat we zonder blessures naar Spanje afreizen. Ik luister gedwee.

Vandaag net als alle jaren, rond deze tijd, de druif op onze veranda gesnoeid. 2020 zal een jaar worden van snoeien en daardoor meer bloeien? Ik denk aan wat een vriend van mij daarover gezegd heeft; snoeien is soms pijnlijk, moeilijk en lastig. Waarom dan? Om straks op een bepaald moment nog meer vrucht te dragen dan het jaar ervoor. Het is soms even afzien maar de beloning zal er zeker zijn. Op welke manier dan ook. Dus gaan we maar in vol vertrouwen. Zoals ik ook mijn collega’s liet weten: “In vol vertrouwen op onze hemelse Vader, dat Hij met me mee loopt, hoop ik op jullie support en gebed, dat het een waardevolle actie mag zijn in veel opzichten.” Hij laat ons soms over moeilijke paden gaan maar zorgt zelf voor goede schoenen. Josien, Anne en Hetty, IK weet welke schoenen ik aan moet trekken 😉