Van sterrenkok tot taxichauffeur

In het vroege morgenlicht…
komt Gods boodschap tot de tot zijnen.
Englenmond brengt het bericht 
dat de droefheid doet verdwijnen.
Wat belooft werd is voldaan!
Onze Heer is opgestaan!

We zijn in alle vroegte door onze taxi naar Weiteveen gebracht. Bij de schaapskooi is het afgezien van de blèrende schapen nog stil en rustig. De nevel hangt over het veengebied. Bij het eerste de beste bankje gaan we er maar even bij zitten. Paasmorgen, 2000 jaar geleden ongeveer. Wat een dag was dat! De vogels schijnen het te weten want ze zingen alsof hun leven er vanaf hangt. En wat zien we veel soorten. Vinkjes, gorzen, koolmeesjes, tjiftjaffen, en de piepers zijn er weer (er gaat hier iemand uit haar dak), een kneu en natuurlijk de leeuwerik. De topper van het zingen in, en waarschijnlijk ook over, de blauwe hemel. Luister maar even.

En de pieper. Is het geen wonderschoon vogeltje; zo klein en dan zo mooi zingen! We lopen weer een kilometer of 7-8 door het ons zo overbekende Bargerveen. Verzuchten op een gegeven moment dat we nu eindelijk op een onbekend pad lopen en kijken onze ogen uit. Genieten! Wat een uitzichten, wat een ongekende schoonheid. Blijkt aan het einde van het pad een bankje te staan waar we een week geleden nog een broodje hebben gegeten……. We hebben dat pad alleen andersom gelopen.

Het mag de pret niet drukken want even later spotten we nog een wens van vandaag. De blauwborst is weer terug in Drenthe. Net terug uit Afrika of Azië en wat zijn wij gelukkige mensen hem te zien!

Even later steken we de grens over en vergapen ons aan het blootgelegde veen met daarop oude machines en wagonnetjes. Mijn idee is dat dit een deel is wat ook bij het natuurgebied getrokken gaat worden maar helemaal helder krijgen we het niet. Over enkele jaren zullen wij het zien?

Net bij wat bebouwing voor Twist zitten we lekker in het zonnetje bij een schutzhütte. Die Duitsers weten hoe dat moet; picknick gelegenheden maken. Laten we overigens de kijkhutten niet vergeten. Om de 50 meter 1. Dan volgt al snel het laatste stukje naar Twist zelf, waar we ons hotel moeten vinden. 7 km van de route trouwens. Het zijn lange rechte stukken, niet heel leuk. Dwars tussen de windmolens door, ook dat nog. Ik vind ze zo niks……….. lawaai, uitzichtverpestend.

Wel zien we nog 3 reeën en de zon schijnt. Dus we maken de 20 km meer dan vol. Aangekomen in Twist is het even zoeken naar het hotel. Dankzij een behulpzame mw. krijgen we de juiste weg gewezen. We komen nogal wat Duitsers tegen die de paasbrunch eraf lopen zo lijkt het. En ze staren ons aan en na alsof we van Mars komen. Nooit wandelaars gezien zeker. We eten lekker in het hotel en rollen al heel vroeg in ons bedje voor een lekker lange nacht.

De volgende dag vernemen we dat de taxibedrijven in Twist niet meer als zodanig functioneren. Maar zoals onze kok, cq. receptionist al zei: als het niet anders is breng ik jullie wel weer naar het beginpunt. Met zijn geblokte koksbroek aan rijdt hij zijn privéauto voor en brengt ons naar het startpunt. Onderweg vertel hij dat hij sterren kok was maar door privéomstandigheden doet hij nu dit werk. Voor zijn gezin wel zo fijn. We willen hem nog bedanken en de benzine kosten dekken maar daar wil hij niet van weten. “Ik zou een slechte dag hebben als ik jullie niet geholpen had.” Het ontroert me, zelfs nu ik dit opschrijf hoe menselijk en betrokken iemand wil zijn, om niet. Wat is de boodschap van Pasen?

Het eerste deel gaat weer door een langgerekt veengebied. Met een paar veenhutjes met informatie er op. Leuk om te zien en te doen. Er zijn steeds meer mensen onderweg. En een aantal keren wordt ons lachend “Frohe Ostern” toegeroepen. Het doet me denken aan het Sjaloom wat Israëliërs elkaar toewensen. En in Griekenland: Halleluja, de Heer is waarlijk opgestaan. Amen, ja Hij is waarlijk opgestaan.” Het heeft wel wat. Letterlijk elkaar dat toewensen en toe roepen. Een waar getuigenis?

We passeren nog een werkzame ja-knikker en op ons te-doen-lijstje staat inmiddels het Erdöl-Erdgas-Museum in Twist. Het schijnt het bezoeken waard te zijn. Tijdens deze wandeling zie je soms de grappigste dingen. Beoordeel zelf. Leerzame zaken onderweg.

Na een heel stuk verhard en niet zo inspirerend stuk komen we Versen binnen. Dan via de Ems weer een prachtig pad langs de oever. Genoeg moois te zien.

Hetty wint een prijs voor een volle Bingowandelkaart en dat leverde een blij gezicht op, ondanks vermoeidheid en ook wel zere voeten. Een kinderhand is gauw gevuld en jezelf bezig houden is wel een kunst. Nog 7 km te gaan tot Meppen. Daar wacht onze Nederlandse taxichauffeur op ons. Gelukkig zijn ook de laatste km’s meer dan mooi.

Helaas hebben we het klapstuk van de middag niet op de gevoelige plaat kunnen vangen. Maar het staat in ons geheugen gegrift. Een paartje goudvinken! Ik heb zelden zoiets moois gezien. En ze gingen er ook even lekker voor zitten samen op een tak, net in de laatste kilometer. We hangen voor even onze schoenen aan de wilgen maar hopen deze snel weer op te pakken. Hoe verassend is wandelen?!