Ver(s)maak

Enige jaren geleden (begin 2017, toen nog zonder website) begonnen we het avontuur wat Nederlands kustpad heette. Nu we een weekje zeeland hebben geboekt dit jaar, willen we nog een belofte inlossen, ooit toen gedaan. Rondje Veere. Toen niet te doen omdat in dat jaargetij het pondje van Veere naar Kamperland niet ging vanwege de winterstop. We hadden toen wel het eerste deel gelopen van de Veerse dam tot het mooie stadje en dat smaakte naar meer.

Afgelopen week dus het plan na vele jaren uitgevoerd en er volgen mogelijk nog verlate onderdelen van het pad maar ook dat weten we niet wanneer en of het zal gebeuren. Wacht maar af. Na wat fiets, luier en cultuurdagen staan we dan echt op tijd op om de 18 km te gaan maken. Waar de auto moet staan is even zoeken. Eerst rijden we verkeerd en staan we naar ons zin te ver van de route. Uiteindelijk moet het op een dag-parkeerterrein waar de parkeerkosten aanzienlijk zijn. Als je denkt dat wandelen goedkoop is? We beginnen bij de strandhuisjes aan het Veerse meer. Nu niet erg druk want het is nog redelijk vroeg.

Het eerste deel is zoals we ons herinneren maar dan minder koud en nat. We lopen een groot deel langs de dijk. De dijk waarvan we nu geleerd hebben deze week dat het in de oorlog zo gebombardeerd is dat het doorbrak en Walcheren bijna volledig onder water liep.  Zo werd de strijd om Walcheren gevoerd, aan het einde van de tweede wereld oorlog, in 1944. Doel was niet zo zeer de ontzetting van het schiereiland, maar eerder het in handen krijgen van de haven van Antwerpen voor geallieerde schepen. (slag om de Schelde). We hebben dit alles in het oorlogsmuseum Polderhuis van Westkapelle geleerd deze week. Ik bedacht me ineens; wat een drama het geweest moet zijn. In ’44 opzettelijk het eiland onder water gezet en in ’53, wordt alles wat net hersteld is opnieuw weggevaagd. Als je dat even tot je door laat dringen. ‘Luctor et Emergo’

We lopen nu door het polder en kweldergebied wat is ontstaan juist door deze dijkdoorbraken.

Een letterlijk schitterend stukje natuur. We eten in alle rust een broodje, weten nog precies dat we dat jaren geleden ook deden maar toen was het nat en koud. En dan zeggen we tegen elkaar: “weet je nog toen hebben we daar geplast”. Wat een rare details onthoudt een mens toch. We gaan verder door het Veerse bos. Aangeplant dat wel, maar ook dit heeft de schoonheid van stilte en rust. Via een groot vlonder steken we een uitloper over en komen uiteindelijk weer net voor het strand van Veere aan.

De zeekraal en het zeegras herkennen we na Vlieland als iets lekkers voor in de soep en onze sauzen. 😉 Zo pikken we overal iets leuk en vooral lekkers op. In Veere heb ik ook iets leren drinken, toch “Maggie”? Maar dat was weer een ander uitstapje. Ja, als je ouder wordt liggen overal herinneringen en verhalen. Veere altijd prachtig! Met de mooie torens, huizen en heerlijke winkeltjes. We nemen de tijd er te zijn en rond te lopen. We eten uitgebreid op een terras met zicht op de haven en havenmeester. Tjonge wat is het er druk en ik vind het werkelijk een wonder hoe daar zoveel boten zonder slag of stoot in de haven kunnen aankomen en deze ook weer kunnen verlaten. En er liggen nogal wat miljoenen daar in het water. Rijst bij mij altijd toch de vraag: hoe komen die mensen aan al dat geld en zijn ze er echt gelukkig mee? Er gaat veel voor de pronk en het hebben van?

Na een paar uurtjes wagen we de oversteek. Ja inderdaad, wagen. Superdruk daar op het veer en de veerman, nou ik weet niet hoor. Hij rent als een wilde van en op de boot. Dirigeert mensen, met name de fietsers met harde hand. Als Hetty tijdens de overtocht vraagt of hij zijn werk nog wel leuk vindt komt er een waterval aan woorden. Ja, hij vindt het wel leuk maar……………………………… “Tegenwoordig hebben mensen sturing nodig, ze doen maar wat, hebben veel te zware onhandelbare (te goedkope) fietsen en willen niets voor een ander doen, kunnen niet logisch nadenken, staan en gaan maar waar ze willen als ze niet worden gestuurd”. We luisteren maar gedwee maar hadden ons iets anders van het overtochtje voor gesteld. We hebben meer pontjes meegemaakt en meestal is het een gezellig feestje. Allemaal vakantiegangers en de kapitein past zich aan op het relaxte gedrag van mensen. Zou dat de sleutel zijn tot?

We bereiken uiteindelijk met iedereen aan boord toch weer de overkant en maken ons maar snel uit de voeten. Wensen de rij die staat te wachten maar sterkte met de bootsman. Veere aan de overkant oogt rustig en vriendelijk.

Wij weten niet dat we nu het minst mooie stuk van de wandeling krijgen. Het gaat langs tig campings, dagrecreatie terreinen en meer van dat soort “houd mij alstublieft bezig in mijn vakantie” plekken. We marcheren maar snel de 4 km door langs het lawaai. We hebben de foto’s nog maar ik vind ze niet de moeite waard met jullie te delen. Tegenstellingen treffen elkaar, smaken verschillen, ver(s)maak, of is het iets anders? Opvoeding, interesse, karakter, leeftijd of een combi van? De laatste 2 km zijn door het natuurgebied de Schotsman. Zittend op een bankje genieten we van de laatste uren van de dag. Wat een rust heerst hier. Er komt heel even een ree het gras opstappen maar zodra hij ons in het zicht heeft is hij weer verdwenen.

De parnassia en een onbekende soort orchideeën maken het plaatje af. En is de duindoorn ook geen prachtige omlijsting van? En aalscholvers zijn weer druk met vissen. Leuk gezicht. Deze week zagen we nog 1 een dikke paling opslokken, Tjonge hij had het er zwaar mee, ik denk voor 3 dagen genoeg gegeten. Als ik later op zoek wat voor gebied De Schotsman is blijkt dit een bijzonder plekje, zoals we zelf uiteraard ook al vast stelden. Je kunt er met een gids van Staatsbosbeheer een wandeling maken en veel moois ontdekken. Die gids kan vast de namen met je delen maar het moois zelf zoeken en ontdekken heeft ook zeker wat.

De laatste km gaan over de Veerse Dam. We doen een stukkie langs het strand maar dat valt wat zwaar aan het einde van de dag. De zee is net aan het terug trekken dus het zand is blubber. Dat ploegt zwaar.

We halen de auto en tikken 15 euro af. Wat zouden die mensen bij de surfschool, waterpark en bij het waterskiën hebben betaald? Extra route Veere nu toch eindelijk eens gedaan. Conclusie: sommige stukken, mooi. Maar smaken mogen verschillen. 1 stuk vonden wij afzien en spuuglelijk maar overall een prachtige dag dankzij de wonderschone stukjes natuur met inhoud. Zeeland, we komen vast nog eens terug. Het smaakte naar meer!

augustus 2023