Volle glorie

In de afgelopen dagen liepen we een rondje bij het Bargerveen. Weer een onderdeel van de Hondsrugroute. Na een aantal bewogen en superdrukke weken moesten we het hoofd leeg proberen te maken. Eigenlijk waren we ook fysiek te moe en toch besloten we te gaan voor de 20 km. We weten immers dat buiten zijn, fysieke inspanning, juist kan zorgen voor het los laten van. Het was een stralende maar koude dag. Soms een snijdende wind. Het werd toch de inspanning meer dan waard. Kijk maar me me mee. Zoals het boekje beloofde: hoogveen in volle glorie.

Zelfs de vogelkijk-schermen brengen meer moois dan dat waarvoor ze zijn geplaatst. Doordat Nederland met Duitsland samenwerkt in dit gebied is nu het grootste hoogveen behouden gebleven. Hoe vaak we hier ook komen, we blijven het prachtig vinden. De kleuren, het nu nog dode riet, het veenplantje wat je bijna ziet groeien en de berkenstammetjes in de zon zijn telkens weer anders.

We ontdekken de roodborsttapuit en twee paartjes geoorde futen terwijl we op de achtergrond de kraanvogels horen baltsen. Helaas zien we ze niet. Maar wat een machtige momenten.

We doen nog even weer de schaapkooi aan. Wat een lammetjes zeg!

We zien ook nog een vogel die we na zoek en navraagwerk niet thuis kunnen brengen. Hadden we maar een Nico of Arjan mee op onze wandelingen. Witte staartveer? Merelgroot? We kunnen er geen chocola van maken, wie het weet mag het zeggen.

Deze keer laat ik het veelal maar bij de plaatjes. Ik denk dat de glorie van de Heer zich in deze beelden meer dan openbaart? Misschien is het goed de betekenis van het woord uit het Nederlands woordenboek er eens bij te pakken?

Glorie: roem, luister. (+audio (de vogels 😉 )) dat wat een goede naam heeft, waarom er bewonderd wordt.

Denk er eens over na en zeg: Halleluja! Gezegende paasdagen gewenst waarin deze glorie ons deel mag worden. Hoe bijzonder?