Waddenbal

Vandaag staat er 20 km op het programma. Gister was 70% regen beloofd en dat bleek waar dus hebben we maar een tochtje met de auto gemaakt.
We zeggen toch na het einde van zo’n dag: leuk, maar wandelen is toch beter.
Dus vandaag gaan we los. Om 8.15 zitten we al in de bus van Wierum naar Dokkum. In Dokkum de overstap richting Leeuwarden. We stappen uit in Ferwerd. Even het begin zoeken, want de vorige etappe zit niet geheel meer in het geheugen.
We lopen richting Hogebeintum, de hoogste terp van Friesland, 9 meter boven NAP. Een bijzonder terpendorp.
Dan lopen we naar Blije, door de streek waar vroeger veel cichorei werd verbouwd. Ooit van gehoord? Gedroogde wortel van witlof wat als koffiesurogaat werd vermalen. We zien nu geen witlof hoor maar in 1847 waren hier 56 drogerijen en maalderijen! Leuk weetje toch?
Na Blija lopen we weer richting dijk. We zien veel roofvogelkasten onderweg. We weten ook waarom, veel muizen hier.
Niet alleen voor de landbouw een bedreiging, ook voor de dijken. We zien nu ook honderden gaatjes en gangetjes in de dijk.
Op die dijk aangekomen, is het weer ongeveer 12 km de dijk volgen. Mooi hoor. Links de Waddenzee met het kwelderland, rechts het polderland. Mooie wolkenluchten met af en toe de zon er bij. We houden het de hele dag droog. Soms zelfs even de jas uit.
We zien weer heel veel vogels en de zwermen die af en toe de lucht in gaan, zijn een pracht gezicht. De tekening van de vleugels, het geluid en de wonderlijke figuren zijn te mooi om te beschrijven.
Even voorbij Ternaat doen we nog een stukje alternatieve route door een buitendijks natuurgebied, het ’t Schoor.
Het wordt net weer vloed en je ziet en hoort (!) de kwelder weer vollopen.
Dat de natuur ook gaat over: eten en gegeten worden, is hier heel duidelijk. Veel vogels zoeken hun kostje van de dag bij elkaar. Ook zien we 5 dode vogels langs het pad. Waarschijnlijk de zwaksten van de schakel en soms prooi van roofvogels. Ook dat hoort er bij.
We eindigen de tocht in Wierum. Alle aandacht wordt getrokken door de kerk die we al kilometers, voordat we er aankomen, in zicht hadden. De kerk lag vroeger uiteraard in de kern van het dorp. Nu aan de rand, het noorden van het dorp is tijdens een storm verloren gegaan. Nu staat de kerk precies op de rand van de dijk.
Het mooie is, ook met het wandelen, dat je zoveel geschiedenis en cultuur mee krijgt.
De vissers hadden het vroeger net zo zwaar als dat wij dat kennen van de veenarbeiders bij ons in de buurt.
Gister een museumpje bezocht die daar over vertelde. Zo veel herkenbaarheid.

We besluiten de 21,7 km met een waddenbal op een plate. Dat is in stijl afsluiten toch?
Nog even boodschappen doen en de zon kleurt prachtig rood. Een goed besluit van de dag.
Zondag zongen we: “ik bouw op U”. Ik denk er even aan. Na zo’n mooie dag kan je zo blij zijn met wat je hebt en kunt.
Het lijkt alsof je met zo’n mooie lucht zo even in de hemel kijken kan. Dat mooie is niet alleen in de toekomst maar ook NU.
Dat geeft nu al veel geluk en troost.