Wat weet U van Sam en Koosje?
Tussen twee Buurtzorg-blokjes door is het toch nog gelukt weer een wandeling op te pakken. En ja, het is warm. Hoe warm denk je dat het is om in een ochtend 4 mensen te helpen met douchen? En ja, je hebt geen droog draad meer aan je lijf op zulke wandeldagen, wat denk je hoe dat na een zorg ochtend is? We gaan eerst weer naar de P&R in Gieten, dan nog een kilometertje lopen om terug op de route te komen. Onder de bomen is het fijn starten.
Aan het einde van het bospad baadt de wereld in het licht. Even later lopen we door Gieten via de oude Groningerweg, die eens naar Coevorden leidde. DE handelsroute tussen de stad en de ganzenstad. Blij dat we daar vandaag niet helemaal heen hoeven. Er ligt nog een klein stukje keienweg. Bedenk eens dat het vroeger allemaal over die hobbel de bobbel wegen ging. Wel lekker tijd aan jezelf en de wereld leek nog niet razend gemaakt?
Lopend over de Esch is de bolling van de Hondsrug en de holling van het Hunzedal goed te zien. De akkers zijn ook wat heuvelachtig, volgens het boekje door het vele mest wat er opgebracht is. Van stikstof had met toen geen weet?
De koeien die we even later vanuit de melkput het land op zien lopen, zijn zich ook nu van geen kwaad bewust. Mooi gezicht trouwens, die dames, kont aan kont weer rustig naar de wei. Al waar de dag van grazen, herkauwen en poepen weer begint. Moet zalig zijn een koe te mogen wezen. Of toch niet? Aan de Hondsrugweg genieten we van ons eerste kopje koffie op een bankje.
Ik zie zoveel overheerlijke bramen hangen. Waarom hangen juist de dikste en de zwartste altijd op onmogelijke plekken en moet je er voor door de sloot?! Er naar hengelen, zoals ik met pruimen doe, is geen optie helaas. Ik laat ze met lede ogen aan me voorbij gaan.
De bieten vragen zich duidelijk af waar het water blijft. Da’s ook zoiets he. We hebben veel gelezen en gehoord over het waterbeleid in ons land. Toen wij mensen ons er nog niet mee bemoeiden ging het veel beter met warmte en droogte op het land. Dat was toen; toen de keien nog een weg waren en de koeien nog met 10 stuks op een stal stonden. Ja toen. Ik word oud…………………… Mag ik concluderen dat als wij mensen ergens in gaan roeren er vaak gevolgen zijn die we nog niet half overzien?
Onderweg gelukkig ook altijd mensen die graag delen. Gewoon voor de gezelligheid, mooiigheid. We nemen maar geen extra vracht mee in de rugzak maar de jam is vast lekker. Ook bij de LP”s van BZN heb ik me moeten bedapperen. Helaas, het paste niet in de tas. En de veldbloemen, tja die gaan thuis niet halen natuurlijk. Maar vrolijk staat het allemaal wel.
We lopen een aantal km’s via de oude trambaan. Vroeger liep er hier een tram van Gieten naar Gasselte. In Gasselte aangekomen is het tijd voor een soepje met zicht op de kerk.
In de brandende hitte lopen we naar de kerk. Helaas hij is niet open. Jammer, hij is namelijk al uit de 13e eenw dus we vonden het best de moeite waard. Het witte kerkje van Gasselte.
Dan doen we een stukje heide van het Drouwenerzand. Hier zitten we een hele tijd van de stilte te genieten met een broodje en wat te drinken. De heide bloeit dit jaar vroeg. En het blijft een schitterend gezicht, toch?
Een grote libel geniet met ons mee. Hij blijft de hele maaltijd op de tak zitten. Af en toe eet hij/ zij ook wat. Even van de tak en hop, zitten maar weer tot er iets voorbij komt. Wisten jullie trouwens dat stuifzand ontstaan is door het opdrukken van de bovenlaag, door een zouthoudende laag in de onderlagen van de aarde. Dat heet een zoutpijler. Het is een laag van wel honderden meters dik denkt men. Wie weet is het nog handig bij de slimste mens. Wat weet u van…….?
We lopen via Bronneger naar de 3 hunebedden bij elkaar. D22 is het kleinste hunebed van Nederland. Grappig toch?
Vlak voor Borger passeren we Sam en Koosje en voor we het weten staan we bij het grootste hunebed van Nederland. De kleinste en de grootste gezien vandaag. Check. Voordat we vertrokken dachten we; 20 km in de warmte, gaan we dat doen? Veel drinken, rustig aan en relaxt genieten van wat is. Verbaasd zijn we dat het zo goed ging. Volgende keer kunnen we verder met de geschiedenis achter al die hunebedden en lopen we nog eens terug langs de grootste.
Wat weet u van het grootste Hunebed van Nederland? Dat hij het meest gefotografeerd is? Nu weet u het wel 😉
Inderdaad wat als?