Woeste waai wind

Beetje twijfel vandaag in de bedstee. Verschillende weerberichten bekeken en beluisterd. Het wordt een onstuimige dag. Nu zijn we door regen en wind niet tegen te houden. Onweer in het open veld, nee dat lijkt ons niet wat. Na wat wikken en wegen en wat discussies met de mond vol ontbijt, luid het oordeel: gaan! Dus fietsen op de auto en op naar Koehool. Ik weet niet welke associaties u heeft bij deze plaatsnaam maar wij hadden er wel een paar. Koehool betekent ‘koude, laaggelegen moerassige plaats’. In 1424 had men er een sluis geplaatst voor het water van de zee die toen door de kwelders en slenken veel verder landinwaarts kwam. Nat dus. We fietsen 10 kilometer naar Wijnaldum. Daar weten we een bankje op een bijzondere plek en we kunnen daar de fietsen gerust achter laten. Daar aangekomen, tijd voor het eerste broodje en wat drinken en het stappen kan weer beginnen. 14 kilometer terug naar het aan de dijk gelegen Koehool. Via een schelpenpaadje het dorp uit, met weer veel bloemen langs de kant, gaat het door de Rietpolder langs de Sexbierumervaart. Mooie tocht langs het water, al is het gezien het hoge gras duidelijk dat er niet veel kustpadters zich schuldig maken aan het wandelen deze dagen. Bij Getwerdersyl kunnen we weer een broodje in de luwte eten, achter een monument (weer van die dijken van vroeger). Rustig eten, denken we. Ik laad me nog even op bij het laadpunt aldaar. En da’s maar goed ook……. Stel u voor: schoenen en sokken uit, natte T-shirts hangen te drogen en de rugtassen zijn uitgestald om al het eten te overzien. Na 10 minuutjes genieten, betrekt ineens plotsklaps de lucht en komt de regen met bakken uit de lucht. We proberen wat zaken te redderen en wachten met de plu op totdat het wat mindert. Voorbijgangers, ik wil niet weten wat die denken. Het lijkt niet droog te worden dus jassen aan en verder langs de Slachtedijk. Ook onderdeel van de belangrijke zeewering uit lang vervlogen tijden. We komen langs 1 van de oudste windmolenparken van Nederland (2012). Nou, nou, blij dat we dat ook mee mochten maken 😉 Het is inmiddels weer redelijk droog als we Oosterbierum binnen lopen. Via een paar mooie schelpenpaadjes het dorp weer uit richting dijk. Wie helpt ons aan de naam van die blauwe bloemen? Ze hebben hier velden vol. Bij de dijk gekomen, zie we dat het nu weer eb is, duizenden vogels. Drukdoende hun kostje bij elkaar te scharrelen. De vogels lijken wel te schaatsen op de drek, grappig om te zien. Hoe verder we vorderen op de dijk, hoe harder het weer gaat regenen. Muts op en af toe de regen uit je ogen wrijven. Voordeel van een korte broek is dat je geen natte broek krijgt. Wel je sokken vol water trouwens want het stroomt zo linea recta je sokken in. Vraagt iemand zich af of het dan nog leuk is? Nou wij vragen ons dat niet af hoor. Als je je dat afvraagt begrijp je er gewoon niks van. Wij vermaken ons prima, ook met de regen. Sjompe nat komen we bij de auto maar eigenlijk moeten we er wel weer om lachen. We hebben het weer gedaan! En geen onweer onderweg, dankbaar! Zon, erg veel wind en heerlijke regen, stonden garant voor een fijne wandeling.